หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/310

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
295

แต่รัถบาลต้องช่วยมาก เปนต้นแต่ตั้งสถานีไห้มีฟืนสำหรับเรือไฟเปนระยะไปตลอดทาง และไห้มีพนักงานตรวดร่องน้ำก่อกรุยหมายทางแล่นเรือตามแก่งและที่น้ำตื้น บางแห่งก็มีคนสำหรับนำร่อง นอกจากนั้นว่ายังต้องไห้เงินหนุนทุนบริสัทที่เดินเรือไฟไนแม่น้ำโขง ทั้งตอนนี้และตอนอื่นถึงปีละ 400,000 แฟรงก์ มิฉะนั้นบริสัทก็ขาดทุนไม่สามารถเดินเรือไนแม่น้ำโขงได้

แม่น้ำโขงผิดกับแม่น้ำอื่นไนเมืองไทยอีกหย่างหนึ่ง ที่ภัยอันตรายไนการขึ้นล่องมีมากกว่า และแปลกกับแม่น้ำอื่น ๆ เปนต้นแต่สัตว์ร้ายที่ไนน้ำเช่นจระเข้ก็มี และยังมีเงือกเพิ่มขึ้นอีกหย่างหนึ่ง เขาว่าเปนปลาชนิดหนึ่งที่มีแรงไฟฟ้าหยู่ไนตัว ถ้าไครไปพ้องพานไห้ตกไจ มันก็ปล่อยพิสไฟฟ้าไห้ถูกตัวสลบเลยจมน้ำตาย ปลาหย่างนี้ไม่เคยได้ยินว่ามีไนเมืองไทยที่แม่น้ำอื่น นอกจากสัตว์ร้าย ยังมีหินนอนวันหยู่ไนท้องน้ำ คนล่องเรือแลไม่เห็นด้วยน้ำขุ่น แม้เรือไฟฝรั่งเสสลำที่ฉันมา ก็มาโดนหินนอนวันไกล้ ๆ กับเมืองหนองคาย แต่โดนเบาเพียงทำไห้เรือเอียงหน่อยหนึ่งแล้วหลุดได้ นอกจากนั้นยังมีหาดทรายลอยอีกหย่างหนึ่ง คือทรายซึ่งลอยมากับสายน้ำตก พูนกันขึ้นเปนหาดหยู่ไต้น้ำชั่วคราว แล้วสายน้ำพัดเปลี่ยนที่ไปตกพูนที่อื่นอีกไม่รู้ว่าที่ไหนแน่ เรือไฟที่ฉันมาก็เคยติดทั้งสองลำ ติดหยู่หลายชั่วโมงทำหย่างไรก็ไม่หลุด จนเรือเมืองหนองคายพายตามลงมาทันมาช่วยลำเลียงของไห้เรือไฟลอยจึงหลุดมาได้