หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/340

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
325

ของพระเจ้ารามคำแหง เช่น บางแห่งออกพระนามว่า "พ่อขุนรามคำแหง เจ้าเมืองสรีสัชนาลัยสุโขทัย" บางแห่งว่า "พ่อขุนรามคำแหง ลูกพ่อขุนสรีอินทราทิจ เปนขุนไนเมืองสรีสัชนาลัยสุโขทัย" ดังนี้ แต่ชื่อเมืองชเลียงนั้นมีแห่งเดียวไนตอนว่าด้วยสิลาจารึกว่า "เอามาสิลาจารึกอันหนึ่งมีไนเมืองชเลียง สถาปกไว้ด้วยพระสรีรัตนธาตุ" ดังนี้ ฉันตีความว่า พระเจ้ารามคำแหงเอาสิลาจารึกของเก่าอันมีหยู่นะเมืองชเลียงมาประดิสถานไว้นะวัดพระสรีรัตนธาตุที่เมืองสรีสัชนาลัย (คือ พระปรางค์ไหย่ที่เมืองสวรรคโลกเก่า) ไนคำจารึกสแดงว่า เมืองชเลียงกับเมืองสรีสัชนาลัยเปนต่างเมืองกันและหยู่ต่างแห่งกัน มิไช่แปลงเมืองชเลียงเปนเมืองสรีสัชนาลัยหย่างฉันเข้าไจมาแต่ก่อน ก็กลับไม่รู้ว่า เมืองชเลียงหยู่ที่ไหนอีก

หยู่มาวันหนึ่ง ฉันค้นหนังสือกดหมายเก่า เห็นไนบานแผนกกดหมายลักสนะลักพาบทหนึ่งซึ่งพระเจ้าอู่ทองตั้งไนปีมะแม พ.ส. 1899 เมื่อส้างกรุงสรีอยุธยาได้ 5 ปี มีชื่อเมืองเหนือหยู่ไนนั้น 8 เมือง เรียกเปนคู่ ๆ กัน ดังนี้

เมืองชเลียง สุโขทัย
เมืองทุ่งยั้ง บางยม
เมืองสองแคว สะหลวง
เมืองชากังราว กำแพงเพชร

เมืองทั้ง 8 นั้นฉันรู้ว่า หยู่ที่ไหนแล้ว 6 เมือง คือ เมืองสุโขทัย