กรุงสรีอยุธยาก็ดี หรือเมืองเชียงไหม่ก็ดี ที่จะเรียกชื่อเมืองสรีสัชนาลัยหามีไม่ เรียกว่า เมืองชเลียง ทั้งนั้น จนอาดจะอ้างได้ว่า หนังสือเรื่องไดมีชื่อเมืองชเลียง เปนไม่มีชื่อเมืองสรีสัชนาลัย ถ้ามีชื่อเมืองสรีสัชนาลัย เปนไม่มีชื่อเมืองชเลียง เว้นแต่ไนสิลาจารึกของพ่อขุนรามคำแหงที่กล่าวมาแล้วแห่งเดียวเท่านั้น จะเปนเพราะเหตุได จะว่า เพราะต่างประเทสไม่รู้ว่า ส้างเมืองสรีสัชนาลัย ก็ไช่เหตุ คิดดูเห็นว่า ต่างประเทสคงเห็นว่า เมืองไหม่หยู่ไกล้ ๆ กันกับเมืองเดิม ส้างขึ้นแต่สำหรับเฉลิมพระเกียรติคล้ายกับพระราชวัง จึงคงเรียกว่า เมืองชเลียง ตามเคย เรียกมาจนชินแล้ว ไม่เปลี่ยนไปเรียกชื่อไหม่หย่างชาวสุโขทัย เห็นจะเปนเช่นนั้นมาจนตั้งชื่อไหม่ไนสมัยกรุงสรีอยุธยา ไห้เรียกชื่อรวมกันทั้งเมืองชเลียงและเมืองสรีสัชนาลัยว่า "เมืองสวรรคโลก" แต่ตัวเมืองชเลียงกับเมืองสรีสัชนาลัยก็ยังปรากตหยู่จนบัดนี้ทั้งสองเมือง
ไนหนังสือพระราชพงสาวดารฉบับแรกพิมพ์เมื่อรัชกาลที่ 4 มีนิทานเล่าถึงเรื่องต้นวงส์ของพระเจ้าอู่ทองหยู่ข้างต้นว่า มีพระเจ้าแผ่นดินองค์หนึ่งครองเมืองเชียงรายหยู่ไนแดนลานนา หยู่มา พวกมอนเมืองสเทิ่มยกกองทัพมาตีเมืองเชียงราย พระเจ้าเชียงรายเห็นว่า ข้าสึกมีกำลังมากมายไหย่หลวงนัก จะสู้ไม่ไหว ก็ทิ้งเมืองเชียงราย พาไพร่บ้านพลเมืองอพยพหนีข้าสึกมาทางแม่น้ำพิงค์ มาเห็นเมืองแปบ
