คนนั่งทอผ้าหยู่ไต้ถุนเรือน ก็เข้ามาฉวยเอาไป บางคนไปขึ้นพะองทำตาล ก็มาคาบเท้าลากไป จนชาวบ้านชาวเมืองพากันครั่นคร้าม ไม่อาดจะไปป่าหากินแต่คนเดียวสองคนได้ บางคนก็ว่า เปนเสือสมิงสักดิสิทธิ ไม่มีผู้ไดอาดจะไปดักหรือไปยิงจนทุกวันนี้ เขาเล่าไห้ฟังหย่างนี้ ได้สืบถามตามชาวเมืองจนกะทั่งกรมการทั้งเมืองชุมพรและเมืองกระบุรี ก็รู้เรื่องเสือดุตัวนี้แทบทุกคน ฉันจึงไห้ทำบัญชีรายชื่อคนถูกเสือกัด ซึ่งตามภาสาชาวชุมพรเขาเรียกว่า "เสือขบ" ไว้สำหรับกราบทูนพระเจ้าหยู่หัว ได้รายชื่อเขาจดมาไห้ ดังนี้
อำเพอท่าแซะ แขวงเมืองชุมพร จำนวนคนที่เสือขบ นายช่วย ผัวอำแดงจันท์ ตำบลบางรึก คนหนึ่ง อำแดงเกต บ้านหาดพังไกร คนหนึ่ง นายน้อย บ้านท่าแซะ คนหนึ่ง นายเบี้ยว บ้านท่าแซะ คนหนึ่ง อำแดงเช้า ภรรยานายลอม บ้านคูริง คนหนึ่ง หลานนายยอด บ้านหาดพังไกร คนหนึ่ง นายนอง ผัวอำแดงสายทอง บ้านรับร่อ คนหนึ่ง นายน้อย บุตรขุนตะเวน บ้านล่อ คนหนึ่ง นายเชต บ้านหาดหง คนหนึ่ง รวมที่ได้รายชื่อ 9 คน บัญชีได้เพิ่มเติมมาจากเมืองกระบุรีมีรายการพิสดารออกไป
1) นายอ่อน หมายเลขกองกลาง หยู่บ้านรับร่อ ไปตัดจากมุงเรือนที่ปลายคลองรับร่อเมื่อเดือนพรึสจิกายน เวลาบ่าย 5 โมง เสือกัดตาย ตามผีไม่ได้
2) นายนอง ว่าที่หมื่นจบ คุมเลขกองด่าน หยู่บ้านหาดพังไกร ไปขึ้นทำน้ำตาลที่กลางนาหาดพังไกรเมื่อเดือนตุลาคม ข้างขึ้น เวลากลางวัน
