ทันตีแตกพ่ายแต่ทัพหลังของพวกหงสาวดี ได้ช้างม้าสาตราวุธมาดังว่าไนหนังสือพระราชพงสาวดาร ส่วนกองทัพหลวงของข้าสึกนั้นรอดไปได้ เรื่องที่จริงเห็นจะเปนหย่างนี้ สมเด็ดพระนเรสวรฯ จึงซงพระพิโรธพวกแม่ทัพนายกอง มีเจ้าพระยาจักรีฯ เปนต้น ที่ไม่ยกไปทันตามรับสั่ง ถึงวางบทไห้ประหารชีวิตตามกดอัยการสึก เพราะพวกนั้นเปนเหตุไห้ข้าสึกไม่แตกพ่ายไปหมดทุกทัพ
แม้จะมีคำถามว่า ถ้าพระเจดีย์ยุธหัตถีมิได้ส้างสวมสพพระมหาอุปราชาหงสาวดีดังว่าไว้ไนหนังสือพระราชพงสาวดาร สมเด็ดพระนเรสวรฯ ซงส้างพระเจดีย์องค์นั้นขึ้นทำไม ข้อนี้ก็มีหลักถานไนหนังสือพระราชพงสาวดารพอจะคิดเห็นเหตุได้ ด้วยเมื่อสมเด็ดพระนเรสวรฯ สเด็ดกลับมาถึงพระนคร สมเด็ดพระพนรัตนวัดป่าแก้ว ซึ่งเปนตำแหน่งพระสังคราชฝ่ายขวา พาพระสงค์ราชาคนะ 25 รูปเข้าไปเฝ้าเยี่ยมถามข่าวตามประเพนี เห็นข้าราชการที่ถูกตัดสินประหารชีวิต ต้องจำหยู่ที่ไนวัง สมเด็ดพระพนรัตนทูนถามสมเด็ดพระนเรสวรฯ ว่า สเด็ดไปทำสงครามก็มีชัยชนะข้าสึก เหตุไฉนพวกแม่ทัพนายกองจึงต้องราชทันท์เล่า สมเด็ดพระนเรสวรฯ ซงเล่าเรื่องที่รบกันไห้สมเด็ดพระพนรัตน์ฟัง แล้วตรัดว่า ข้าราชการเหล่านั้น "มันกลัวข้าสึกมากกว่าโยม ละไห้แต่โยมสองคนพี่น้องฝ่าเข้าไปไนท่ามกลางข้าสึก จนได้ทำยุธหัตถีกับพระมหาอุปราชามีชัยชนะแล้ว จึงได้เห็นหน้ามัน นี่หากบารมีของโยม หาไม่แผ่นดินก็จะเปนของหงสาวดีเสียแล้ว"
