ทุตถะคามนีที่ชาวลังกานับถือว่า เปนวีระมหาราช อันมีเรื่องหยู่ไนคัมภีร์มหาวงส์คล้ายกันมาก ไนเรื่องนั้นว่า เมื่อ พ.ส. 338 พระยาเอลารทมิลมิจฉาทิตถิ ยกกองทัพจากอินเดียมาตีได้เมืองลังกา แล้วครอบครองหยู่ถึง 40 ปี ไนเวลาที่เมืองลังกาตกหยู่ไนอำนาจมิจฉาทิตถินั้น มีเชื้อวงส์ของพระเจ้าเทวานัมปิยดิสองค์หนึ่ง ซงนามว่า พระยากากะวรรนดิส ได้ครองเมืองอันหนึ่งหยู่ไนโรหนะประเทสตอนกลางเกาะลังกา พระยากากะวรรนดิสมีโอรส 2 องค์ ๆ ไหย่ซงนามว่า ทุตถะคามนี องค์น้อยซงนามว่า ดิสกุมาร ช่วยกันซ่องสุมรี้พลหมายจะตีเอาเมืองลังกาคืน แต่พระยากากะวรรนดิสถึงแก่พิราลัยไปเสียก่อน ทุตถะคามนีกุมารได้เปนพระยาแทนพระบิดา พยายามรวบรวมกำลังได้จนพอการ แล้วยกกองทัพไปตีเมืองอนุราถบุรีราชธานี ได้รบกันพระยาเอลารทมิลถึงชนช้างกันตัวต่อตัว ทุตถะคามนีกุมารฟันพระยาเอลารทมิลสิ้นชีพบนคอช้าง ก็ได้เมืองลังกาคืนเปนของราชวงส์ที่ถือพระพุทธสาสนา ไนการฉลองชัยมงคลครั้งนั้น พระเจ้าทุตถะคามนีไห้ส้างพระเจดีย์องค์หนึ่งขึ้นตรงที่ชนช้างชนะ แล้วส้างพระมหาสถูปอีกองค์หนึ่ง เรียกว่า มริจิวัตเจดีย์ ขึ้นที่ไนเมืองอนุราถบุรี เปนที่คนทั้งหลายสักการะบูชา เฉลิมพระเกียรติพระเจ้าทุตถะคามนีสืบมา สมเด็ดพระนเรสวรฯ จึงโปรดไห้ส้างพระเจดีย์ยุธหัตถีขึ้นตรงที่ซงชนช้างองค์หนึ่ง แล้วซงส้างพระเจดีย์ไหย่อีกองค์หนึ่ง ขนานนามว่า "พระเจดีย์ชัยมงคล" ขึ้นที่ "วัดเจ้าพระยาไทย" อันเปนที่สถิตของพระสังคราชาฝ่ายขวา จึงมักเรียกกันว่า "วัดป่าแก้ว"
