เมื่อสมเด็ดพระยอดฟ้าเสวยราชย์ พระชันสาได้เพียง 11 ปี ยังว่าราชการไม่ได้ ข้าราชการทั้งปวงจึงขอไห้พระเทียรราชา ผู้เปนพระเจ้าอา ว่าราชการบ้านเมืองแทนพระองค์ ส่วนท้าวสรีสุดาจันท์ได้เปนพระชนนีพันปีหลวง ก็มีอำนาดสิทธิ์ขาดฝ่ายข้างไน แต่นางเปนคนมักมากด้วยราคจริต อยากได้พระเทียรราชาเปนสามีไหม่ ฝ่ายพระเทียรราชาไม่ปราถนาจะทิ้งพระ (สุริโยทัย) ชายาเดิม แต่จะปติเสธไมตรีของท้าวสรีสุดาจันท์ก็เกรงภัย และบางทีพระชายาเดิมจะขึ้งเคียด ด้วยเกรงพระเทียรราชาจะไปคบกับท้าวสรีสุดาจันท์ พระเทียรราชาได้ความรำคาน มิรู้ที่จะทำหย่างไร จึงไช้อุบายออกซงผนวชเปนภิกสุเสีย ท้าวสรีสุดาจันท์ไม่ได้พระเทียรราชาเปนสามีโดยเปิดเผย จึงลอบเปนชู้กับพันบุตรสรีเทพ ชายหนุ่มซึ่งเปนญาติกัน เดิมก็หมายเพียงจะคบหาเปนหย่างชู้ แต่ผเอินนางมีครรภ์ขึ้น เห็นจะเกิดภัยอันตราย จึงคิดป้องกันตัวด้วยตั้งพันบุตรสรีเทพเปนขุนวรวงสาธิราช ตำแหน่งราชนิกุล ไห้มีหน้าที่เปนผู้รับสั่งของนาง (เช่นเปนเลขานุการ) ตั้งแต่ยังมีครรภ์อ่อน แล้วค่อยเพิ่มอำนาดไห้แก่ขุนวรวงสาฯ บังคับบันชาการงานมีผู้คนเปนกำลังมากขึ้นโดยลำดับ กิตติสัพท์ที่ท้าวสรีสุดาจันท์มีชู้รู้ไปถึงเจ้าพระยามหาเสนาบดีที่สมุหพระกลาโหมซึ่งทำนองจะได้เปนผู้ว่าราชการแผ่นดินแทนพระเทียรราชา ปรารภปรึกสาเพื่อนข้าราชการผู้ไหย่ว่า จะควนทำหย่างไร ความนั้นรู้ไปถึงท้าวสรีสุดาจันท์ ก็ไห้ลอบแทงเจ้าพระยามหาเสนาฯ ตาย แต่นั้น นางก็ยิ่งมีอำนาด ด้วยไม่มีผู้ไดกล้าขัดขวาง
