หน้า:ประชุมกฎหมายประจำศก (๐๘) - ๒๔๗๘.pdf/13

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

เพราะบิดามารดาแลญาติผู้ใหญ่เลี้ยงบุตรหลานไม่ดี ว่านี้ตามการปรกติ ถ้าการวิปริต คือ ชายหลอกลวงลักภาหญิงไปแล้วไปฆ่าฟันรันตีแย่งชิงสิ่งของ ฤๅไปชวนชายอื่นมาข่มขืนทำยับเยินแลเอาไปขายเปนคนชั่ว ฤๅหญิงไม่สมัค คุมพวกพ้องมาฉุดคร่าเอาตัวไปด้วยพลการเช่นนี้ ถึงผู้มีบันดาศักดิ์สูงเปนเจ้าเปนนายทำ ก็มีโทษมีความผิดต่อแผ่นดินระบินเมือง ควรต้องลงพระราชอาญาเสมอฤๅใกล้กับโทษผู้ร้ายปล้น บันดาศักดิ์แลตระกูลไม่คุ้ม ผู้ที่ถูกพิพาทอย่างนี้ ถึงจะไม่ได้ฟ้องโรงศาลด้วยเห็นการว่าจะเนิ่นช้าไป จะมาร้องถวายฎีกาทีเดียว ก็จะรับ แต่การจะเปนอันฉุดฤๅไม่เปนอันฉุด จะต้องฟังเอาคำหญิงคนกลางประมาณ เพราะการลางเรื่องฉุดล้ม ๆ กันก็มี ถ้าหญืงสมัคอยู่กับชายแล้ว จะเอาเรื่องฉุดขึ้นมาว่าไม่ได้

อนึ่ง หญิงซึ่งตามชายไปโดยความสมัครักใคร่กันเอง บิดามารดาไม่ได้ยอมยกให้ ไม่ได้ตกแต่งมีทุนมีสินสอดอย่างนี้ ก็ชื่อว่า เปนหญิงไม่ดี ชายจะถือว่าเปนเมียไม่ได้ ก็เมื่อไม่สมัคอยู่กับชาย จะหนีกลับมาหาบิดามารดาแลญาติพี่น้องก็ดี จะตามชายอื่นไปก็ดี ชายที่เรียกว่าเปนผัวนั้นจะตามฟ้องเร่งรัดเอาตัวฤๅจะเอาเบี้ยปรับแก่ชายชู้ใหม่ไม่ได้ เพราะมันมาฉันใด ให้มันไปฉันนั้น จะตามว่ากล่าวได้แต่สิ่งของ ๆ ตัวที่หญิงฉกลักไปเมื่อวันหนี แลที่ได้ทำตราสินสาบาลไว้ หรือหนี้สินเกี่ยวข้องแก่ผู้อื่นอย่างไรเมื่ออยู่ด้วยกัน ก็ถ้าเมื่อหญิงอยู่ในเรือนชายคบชายอื่นเปนชู้เข้ามาในเรือน ตัวชายที่เปนผัวจับได้หรือสืบความได้ ชายที่เปนผัวควรจะร้องฟ้องว่ากล่าวให้มีเบี้ยปรับไหมเหมือนอย่างผู้ร้ายขึ้นเรือน แต่เรื่องทำชู้ในเมีย ให้ยกเสีย เพราะเมีย