หน้า:ประชุมกฎหมายประจำศก (๐๘) - ๒๔๗๘.pdf/163

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๔๗

ยอมให้ตระลาการที่เมืองเชียงใหม่ชำระตัดสีน ก็ต้องให้กงสุลอังกฤษในกรุงเทพฯ ฤๅขุนนางอังกฤษที่ตั้งอยู่เขตรแดนที่ยองสะลินชำระตัดสีน ถ้าคนในบังคับสยามฟ้องคนในบังคับอังกฤษเข้าไปอยู่ที่เมืองเชียงใหม่ เมืองนครลำปาง เมืองลำพูน ถ้าไม่มีหนังสือสำรับตัวตามหนังสือสัญญาข้อ ๔ ความนั้นต้องชำระตัดสีนตามกฎหมายเมืองนั้น ๚ะ

 ข้อ  ว่า คนในบังคับสยามอยู่ที่เมืองพม่าฝ่ายอังกฤษ ถ้าเปนความกันเอง จะหาตระลาการฝ่ายอังกฤษในตำบลนั้นให้ชำระความ ตระลาการอังกฤษนั้นจะต้องช่วยว่ากล่าวให้สำเรจตามไมตรี ถ้าโจทจำเลยยอมกัน ความนั้นก็แล้วได้ ถ้าคนในบังคับอังกฤษอยู่ที่เมืองเชียงใหม่ เมืองนครลำปาง เมืองลำพูน เปนความกันเอง จะไปหาตระลาการที่เมืองเชียงใหม่ซึ่งได้ตั้งอยู่ตามหนังสือสัญญาข้อ ๕ ตระลาการที่เมืองเชียงใหม่ต้องช่วยให้สำเรจตามไมตรี ถ้าโจทจำเลยยอมกันตามตัดสีน ความนั้นก็แล้วแก่กันได้ ๚ะ

 ข้อ  ว่า คนเกิดในฝ่ายอินเดียซึ่งอยู่ในบังคับอังกฤษมาแต่พม่าฝ่ายอังกฤษเข้าไปในเมืองเชียงใหม่ เมืองนครลำปาง เมืองลำพูน ที่ไม่มีหนังสือเดินทางสำรับตัวตามหนังสือข้อ ๔ ถ้าทำความผิดในเฃตรแดนสยาม ต้องชำระตามสาลแลกฎหมายเมืองนั้น ถ้าคนเกิดในฝ่ายอินเดียซึ่งอยู่ในบังคับอังกฤษอย่างที่กล่าวมาแล้ว ถ้ามีหนังสือเดินทางสำรับตัวตามหนังสือสัญญาข้อ ๔ แล้ว ทำความผิด ต้องให้กงสุลอังกฤษในกรุงเทพฯ ฤๅให้ขุนนางอังกฤษที่ตั้งอยู่ในเขตรแดนยองสะลินชำระตามกฎหมายอังกฤษ ๚ะ