ด้วยกระดาษลงเส้นหมึกทั้งสิ้น ห้ามไม่ให้เขียนด้วยสมุดดำฤๅเขียนด้วยกระดาษลงเส้นดินสอดำเปนอันขาด ยกเสียแต่ร่างกฎหมาย ฤๅเรื่องความซึ่งยังไม่ตกลงกัน แลบาญชีใหญ่ ๆ ซึ่งไม่สู้สำคัญ แลเปนคู่ร่าง เพื่อจะได้แก้ไขยได้ง่ายนั้น จึงให้เขียนด้วยสมุทดำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายได้ ๚ะ
ประกาศมาณวันอังคาร เดือนสิบ แรมสิบเอดค่ำ ปีจอ ฉศก ศักราช ๑๒๓๖ ๚ะ
๏ มีพระบรมราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาทให้ประกาศแก่ข้าราชการทุกหมู่ทุกกรมฝ่ายทหารพลเรือนในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกันว่า พระราชบัญญัติ แลคำประกาศ แลบาทหมายในราชการทั้งปวงซึ่งจะไม่ต้องการให้ทั่วถึงราษฎรนั้น จะลงในหนังสือราชกิจจานุเบกษาทั้งสิ้น เพราะเปนหนังสือพิมพ์ประกาศราชการออกจากพระบรมมหาราชวัง ประทับตราแผ่นดินข้างหน้าหนังสือเปนสำคัญ ควรจะเชื่อฟังเปนแน่ได้อยู่แล้ว แลบัดนี้ ข้าราชการบางคนบางกรมซึ่งยังไม่ได้รับหนังสือราชกิจจานุเบกษาเลยทีเดียวก็มี บางทีที่ได้รับไปแล้วบ้างก็ไม่ได้อ่านไม่ได้ดูเลยทีเดียวก็มี เพราะฉนี้ มี
