เสีย ก็จะเปนอย่างธรรมเนียมไป ภายน่าทาษลูกหนี้ไม่มีเงินดอกเบี้ยจะเสียให้เจ้าหนี้นายเงิน ก็จะมาร้องฎีกาอีก จึ่งมีพระประสาสน์สั่งว่า แต่นี้สืบไปเมื่อน่า ถ้าทาษลูกหนี้คนใดคนหนึ่งมาร้องฟ้องกล่าวโทษเจ้าหนี้นายเงินว่า เอาเงินดอกเบี้ยทำต้นเงินก็ดี แลเงินดอกเบี้ยน้อยคิดฉ้อเอามากก็ดี ถ้าพิจารณาได้ความจริงว่า เปนทาษเปนลูกหนี้ไม่มีเงินดอกเบี้ยจะเสียให้เจ้าหนี้นายเงินประการใด ๆ ก็ดี ให้ตัดสินให้ทาษลูกหนี้ใช้ต้นเงินให้แก่เจ้าหนี้นายเงินจงเต็มตามสารกรมธรรม แต่เงินดอกเบี้ยนั้นมากน้อยเท่าใด ถ้าทาษลูกหนี้ไม่มีเงินจะเสียให้แก่เจ้าหนี้นายเงิน ก็ให้เฆี่ยนทาษลูกหนี้ลดเงินดอกเบี้ยสามทีต่อแสน ๆ ละตำลึงกว่าจะครบเงินดอกเบี้ยนั้นเทอญ
ประกาศมาณวันพุฒ เดือนสาม แรมเจ็ดค่ำ ปีมโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๓๐
๏ ด้วยสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงษ์รับพระราชราชโองการใส่เกล้าฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สั่งให้ประกาศแก่เจ้าตั้งกรมแล้ว เจ้ายังไม่ได้ตั้งกรม ฝ่ายน่าฝ่ายใน แลข้อทูลลอองธุลีพระบาท ในพระบรมมหาราชวัง แลพระราชวังบวรสถานมงคล
