หน้า:ประชุมกฎหมายประจำศก (๗๑) - ๒๔๗๙.pdf/131

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๒๓

ออก ไปจนบรรจบถึงคลองกะพงจาม ตั้งแต่ที่นี้ต่อไป เขตร์แดนเปนเส้นตรง ทิศเหนือขึ้นไปจนบรรจบถึงภูเขาพนมดงรัก (คือ ภูเขาบรรทัด) ต่อนั้นไป เขตร์แดนเนื่องไปตามแนวยอดภูเขาปันน้ำ ในระหว่างดินแดนน้ำตกน้ำแสน แลดินแดนน้ำตกแม่น้ำโขง ฝ่ายหนึ่ง กับดินแดนน้ำตกน้ำมูนอีกฝ่ายหนึ่ง จนบรรจบภูเขาผาด่าง แล้วต่อเนื่องไปข้างทิศตวันออกตามแนวยอดภูเขานี้ จนบรรจบถึงแม่น้ำโขง ตั้งแต่ที่บรรจบนี้ขึ้นไปแม่น้ำโขง เปนเขตร์แดนของกรุงสยามตามความข้อ ๑ ในหนังสือสัญญาใหญ่ณวันที่ ๓ ตุลาคม รัตนโกสินทรศก ๑๑๒

ข้อ ๒

ฝ่ายเขตร์แดนในระหว่างเมืองหลวงพระบาง ข้างฝั่งขวาแม่น้ำโขง แลเมืองพิไชย กับเมืองน่านนั้น เขตร์แดนตั้งต้นแต่ปากน้ำเฮียงที่แยกจากแม่น้ำโขง เนื่องไปตามกลางลำน้ำเฮียง จนถึงที่แยกปากน้ำตาง เลยขึ้นไปตามลำน้ำตาง จนบรรจบถึงยอดภูเขาปันน้ำในระหว่างดินแดนน้ำตกแม่น้ำโขง แลดินแดนน้ำตกแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงที่แห่งหนึ่งที่เขาภูแดนดิน ตั้งแต่ที่นี้ เขตร์แดนต่อเนื่องขึ้นไปทางทิศเหนือตามแนวยอดเขาปันน้ำในระหว่างดินแดนน้ำตกแม่น้ำโขงแลดินแดนน้ำตกแม่น้ำเจ้าพระยา จนบรรจบถึงปลายน้ำควบ แล้วเขตร์แดนต่อเนื่องไปตามลำน้ำควบ จนบรรจบกับแม่น้ำโขง

ข้อ ๓

จะได้กำหนดเขตร์แดนในระหว่างกรุงสยามกับดินแดนที่เปน