ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประชุมกาพย์เห่เรือ - ๒๔๖๐.pdf/51

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๓
ยิ่งแลชะแง้พิศ ยิ่งเศร้าจิตนิจจาเอ๋ย
ราวปลามาแสร้งเย้ย ให้เรียมเศร้าเหงาวิญญา
ปลาทูชื่อดูชวน หวลคำนึงถึงเคหา
คำนึงถึงแก้วตา พธูน้อยผู้กลอยใจ
กุเราเย้ายวนจิต คิดถึงมิตร์ชิดหทัย
เราอยู่คู่พิสมัย เราทั้งสองครองคู่กัน
เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ ฤๅเปรียบเนื้อนางสวรรค์
นวลจันทร์ชื่อนวลจันทร์ ไม่นวลเท่าเจ้านวลแข
กะพงเปรียบพงชัฏ อันแออัดในดวงแด
ห่างเจ้าเฝ้าท้อแท้ เหมือนบุงพงดงหน่ายหนาม
โลมามาว่ายล่อ พอเห็นได้ใต้น้ำงาม
วานมาหานงราม ทรามสงวนชวนนางมา
ตาเดียวลดเลี้ยวลี้ ก็ยังดีกว่าพี่ยา
เริศร้างห่างแก้วตา สองตาแลแพ้ตาเดียว
ฉลาดตะกลามเหลือ ว่ายตามเรือรวดเร็วเจียว
ดูคล้ายชายช่างเกี้ยว เที่ยวคอยมองหาช่องเชย
ฉลามอันหยามหยาบ เสียทีราบละเจ้าเอ๋ย
น้องเราเจ้าคงเฉย มิให้ชู้ชิงคู่ครอง
นางนวลนกทะเล บินร่อนเร่เหหันมอง
นางนวลเปรียบนวลน้อง นกฤๅเท่าเจ้านวลใย