ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประชุมกาพย์เห่เรือ - ๒๔๖๐.pdf/52

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๔
ดูนกแสนฉลาด เหมือนอากาศะยานไคล
ร่อนเร่เหหันไป เที่ยวตรวจดูหมู่อรี
เปรียบปลาเหมือนเรือดำ เดินใต้น้ำสาครศรี
แล่นลอดดอดมาตี เรือลำใหญ่ได้บางครา
นางนวลบินลอยล่อง มองถนัดมัตสยา
ไวเจียวเฉี่ยวโฉบปลา ไปกินเล่นเปนอาหาร
ดูนกฉกโฉบปลา ก็เหมือนอากาศะยาน
สามารถอาจสังหาร เรือใต้น้ำระยำไป
อ้านกวิหคหาญ เราขอวานบ้างเปนไร
ช่วยถือหนังสือไป ถึงเรือนเจ้าเยาวพา
พิราบเขาเลี้ยงไว้ เขาก็ใช้ถือสารา
นางนวลชวนเชิญมา เปนทูตาถึงนวลเชย
กระไรช่างใจดำ ไม่ฟังคำเราบ้างเลย
แดดจ้านิจจาเอ๋ย เหมือนเพลิงรุมสุมอกกรม
คำนึงถึงเจ้าพี่ ราวไฟจี้จ่ออารมณ์
เริศร้างห่างเหินชม ว้าเหว่จิตคิดถวิล ฯ
โคลง
สีชังชังชื่อแล้ว อย่าชัง
อย่าโกรธพี่จริงจัง จิตข้อง
ตัวไกลจิตก็ยัง เนาแนบ
เสน่ห์สนิทน้อง นิจโอ้อาดูร ฯ