หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๕
| กาพย์ | ||
| ๏ สีชังชังแต่ชื่อ | เกาะนั้นฤๅจะชังใคร | |
| ขอแต่แม่ดวงใจ | อย่าชังชิงพี่จริงจัง | |
| ๏ ตัวไกลใจพี่อยู่ | เปนคู่น้องครองยืนยัง | |
| ห่างเจ้าเฝ้าแลหลัง | ตั้งใจติดมิตร์สมาน | |
| ๏ บางพระนึกถึงพระ | บูชะนีย์ที่สักการ | |
| แต่งตั้งยังสถาน | แทบหัวนอนขอพรครอง | |
| ๏ ผ่านทางบางปลาสร้อย | จิตละห้อยละเหี่ยหมอง | |
| นึกสร้อยสายเชพร์ทอง | คล้องศอเจ้าเย้ากะมล | |
| ๏ บางนี้บุรีงาม | อันออกนามว่าเมืองชล | |
| แลท้องทเลวน | ชลนัยน์ไหลลงธาร | |
| ๏ อ่างหินนึกอ่างหิน | ที่ยุพินเคยสนาน | |
| โอ้ว่ายุพาพาล | จะอ้างว้างริมอ่างหิน | |
| ๏ เรือผ่านเกาะกระดาษ | แม้สามารถจะพังภิน | |
| จะเขียนสาราจิน | ตนาส่งถึงนงเยาว์ | |
| ๏ ถึงอ่าวพุดซาวัน | ริกริกสั่นสิอกเรา | |
| คิดถึงพุดซาเจ้า | เคยเก็บไว้ให้พี่ยา | |
| ๏ คลุกพริกกับเกลือดี | ไว้ให้พี่จิ้มพุดซา | |
| เสร็จงานกลับบ้านมา | พอได้ลิ้มชิมชอบใจ | |
| ๏ ครั้นถึงทุ่งไก่เตี้ย | ยิ่งละเหี่ยละห้อยไป | |
| นึกยามเจ้าทรามไวย | ปรุงแกงไก่ให้พี่กิน | |
