หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๖
๏ เดินผ่านร้านดอกไม้ | ก็ยิ่งไฝ่ใจถวิล | |
เคยชวนโฉมยุพิน | ชมดอกไม้ที่ในสวน | |
๏ เกาะยอเหมือนยอเจ้า | ยุพเยาว์อนงค์นวล | |
แสร้งยอบ่มิควร | เพราะนิ่มเนื้อเหลือเลิศชม | |
๏ เข้าถึงสัตะหีบ | รีบหลบลี้หนีคลื่นลม | |
นึกยามเจ้าทรามชม | จัดผ้าจีบลงหีบน้อย | |
๏ ขบวนเรือประพาศ | ดูดาดาษกลาดเกลื่อนลอย | |
ขึงขังดังหนึ่งคอย | จะต่อสู้ศัตรูผลา | |
๏ จอดห้อมล้อมเปนวง | รอบเรือองค์พระราชา | |
ดูเหมือนเดือนสง่า | อยู่ท่ามกลางหว่างหมู่ดาว | |
๏ ดูพลางทางรำพึง | นิ่งคำนึงถึงเนื้อขาว | |
นึกนึกรู้สึกราว | ไปงานศึกพิลึกใจ | |
๏ แม้มีศึกสงคราม | ถึงสยามในวันใด | |
จำพรากจากทรามไวย | ไปต่อสู้ศัตรูพาล | |
๏ เกิดมาเปนชาวไทย | ต้องทำใจเปนทหาร | |
รักเจ้าเยาวมาลย์ | ก็จำหักรักรีบไป | |
๏ จะยอมให้ไพรี | เหยียบย่ำยีแผ่นดินไทย | |
เช่นนั้นสิจัญไร | ไม่รักชาติศาสนา | |
๏ เพราะรักประจักษ์จริง | จึ่งต้องทิ้งเจ้าแก้วตา | |
จงรักภักดีมา | อาสาต้านราญริปู ฯ |