ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประชุมกาพย์เห่เรือ - ๒๔๖๐.pdf/58

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๐
ลูกไม้ใส่โถแก้ว ล้วนเลิศแล้วสมใจจินต์
สารพัดจัดให้กิน เสมอได้ไม่ขัดขวาง
ทั้งหมดรสอาหาร เปรี้ยวเค็มหวานไม่จืดจาง
รสเหมาะเพราะมือนาง แก้วพี่เคล้าเย้ายวนใจ ฯ
โคลง
เงียบเหงาเปล่าอกโอ้ อกครวญ
หยิบสมุดชุดชวน อ่านบ้าง
นอนอ่านอ่านยิ่งหวล ใจโศก
น้องพี่เคยเคียงข้าง ช่วยชี้ชวนหัว ฯ
กาพย์
เงียบเหงาเปล่าอกหมอง คิดถึงน้องหมองวิญญา
จึ่งหยิบหนังสือมา แก้รำคาญอ่านเรื่อยไป
อ่าน ๆ รำคาญฮือ แบบหนังสือสมัยใหม่
อย่างเราไม่เข้าใจ ภาษาไทยเขาไม่เขียน
ภาษาสมัยใหม่ ของถูกใจพวกนักเรียน
อ่านนักชักวิงเวียน เขาช่างเพียรเสียจริงจัง
แบบเก๋เขวภาษา สมมตว่าแบบฝรั่ง
อ่านเบื่อเหลือกำลัง ฟังไม่ได้คลื่นไส้เหลือ
อ่านไปไม่ได้เรื่อง ชักชวนเคืองเครื่องให้เบื่อ
แต่งกันแสนฝั้นเฝือ อย่างภาษาบ้าน้ำลาย