หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๘
| กาพย์ | ||
| ๏ ขอชวนกันช่วยเร้า | พวกไทยเรารีบระดม | |
| เร่งเพาะความนิยม | อย่าชักช้าจะล่าไป | |
| ๏ นาวีสมาคม | แนะนิยมแห่งชาวไทย | |
| ชวนกันพลันพร้อมใจ | ล้อมรั้วกั้นกันสยาม | |
| ๏ บนบกมีทหาร | คอยเริงราญรุกสงคราม | |
| เสือป่าสง่างาม | คอยช่วยรบบรรจบพล | |
| ๏ ยังว่างแต่ทางเรือ | เพื่อป้องกันขันผจญ | |
| ทางที่วิถีชล | ไร้กำลังตั้งรักษา | |
| ๏ จะทิ้งนิ่งเฉยอยู่ | เหมือนประตูเปิดไว้ร่า | |
| ศัตรูจู่โจมมา | ฤๅจะสู้ศัตรูไหว | |
| ๏ อย่าเหม่อเผอเรอเพลิน | เราขอเชิญช่วยร้อนใจ | |
| ทำเผินเนิ่นนานไป | จะลำบากยากใจเรา | |
| ๏ ศัตรูเข้าสู่ได้ | จะเอาไฟเที่ยวจุดเผา | |
| เรือนชานลานเปนเฒ่า | ทรัพย์สมบัติพลัดกระจาย | |
| ๏ ลูกเมียจะเสียหมด | ทุรยศเยินฉิบหาย | |
| เราอยู่ดูน่าอาย | ตายดีกว่าอย่าเสียศรี | |
| ๏ ตื่นเถิดเราเกิดมา | เปนไทยอย่าให้เสียที | |
| ช่วยหานาวามี | กำลังขันไว้กันเมือง ฯ | |
