ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประชุมกาพย์เห่เรือ - ๒๔๖๔.pdf/48

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๖
เห่ชมโฉม
พิศภักตร์ภักตร์ผ่องผุด งามบริสุทธเล่ห์จันทร
พิศเนตรเนตรยิ่งศร รอนจิตรซ้ำล้ำเหลือคม
พิศขนงวงดังวาด นาสิกผาดพองามสม
พิศปรางปรางน่าชม ปรางทองเปรียบไม่เทียบทัน
พิศโอษฐโอษฐชแล่ม ยามยิ้มแย้มเห็นไรฟัน
ดำขลับยับเปนมัน ผันปากเยื้อนเอื้อนอายองค์
พิศกรรณกรรณบางเรียบ สันทัดเทียบกลีบบุษบง
พิศสอสอระหง ทรงงามสรรพรับอังษา
พิศถันถันเต่งตั้ง ดูดุจดังดอกปทุมา
คล้ายคล้ายชายไนยนา น่าใคร่ต้องลองเลียมลวน
งามกรอ่อนโอนหัดถ์ งามนิ้วทัศนขานวล
กรีดกรายชายกระบวน ชวนใจพี่นี้มาดหมาย
เอวอ่อนท่อนเพลากลม สูงต่ำสมพอควรกาย
ผิวผ่องดังทองพราย สายสุดสวาดิบาดตาเรียม