หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ภาค ๑
คำนมัสการของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร)
อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ภควา.
| องค์ใดพระสัมพุทธ์ | สุวิสุทธสันดาน | |
| ตัดมูลเกลศมาร | บมิหม่นมิหมองมัว | |
| หนึ่งในพระทัยท่าน | ก็เบิกบานคือดอกบัว | |
| ราคีบพันพัว | สุวคนธกำจร | |
| องค์ใดประกอบด้วย | พระกรุณาดังสาคร | |
| โปรดหมู่ประชากร | มละโอฆกันดาร | |
| ชี้ทางบรรเทาทุกข์ | และชี้สุขเกษมสานต์ | |
| ชี้ทางพระนฤพาน | อันพ้นโศกวิโยคภัย | |
| พร้อมเบญจพิธจัก | ษุจรัสวิมลใส | |
| เห็นเหตุที่ใกล้ไกล | ก็เจนจบประจักษ์จริง | |
| กำจัดน้ำใจหยาบ | สันดานบาปแห่งชายหญิง | |
| สัตวโลกได้พึ่งพิง | มละบาปบำเพ็ญบุญ | |
| ข้าขอประณตน้อม | ศิระเกล้าบังคมคุณ | |
| สัมพุทธการุณ | ญภาพนั้นนิรันดร |
พุทฺธํ ภควนฺตํ อภิวาเทมิ.
