หน้า:ประชุมจดหมายเหตุ สมัยอยุธยา (ภาค ๑) - ๒๕๑๐.pdf/39

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
พระราชทานสมณศักดิ์
ให้เจ้าเถรพุทธสาคร
เลื่อนขึ้นเป็นพระครูธรรมโมลีศรีราชบุตรในปีมะแม
พ.ศ. ๑๙๕๙ รัชกาลสมเด็จพระอินทราชาเจ้า

ศุภมัสดุ ๑๙๕๙ มเม[1] นักษัตร นวมิ โรจ กัตติก พุทธวาร ศุภมูหูตติ มาน บันทูล พระ ราชโองการ พระ ศรีสรพพัชญ สํดัจ บพิตรสุจริตศรัทธา อนุโมทนา พุทธฎีกา สํดัจ พระ สํฆราช บพิตร พระพรประสิทธิ พระ คุรุ ธรมฺมโลี ศรีราชบุตร นามกรโอย เจ้าเถรพุทธสาครนาม[2]

คำแปล — ศุภมัสดุ พุทธศักราช ๑๙๕๙ ศก[3] มะแมนักษัตร แรม ๙ ค่ำ เดือน ๑๒ วันพุธ ศุภมหุรดิฤกษ์ มีบัณฑูรพระราชโองการพระศรีสรรพเพชญ์สมเด็จบพิตรทรงสุจริตศรัทธาอนุโมทนาซึ่งพุทธฎีกาสมเด็จพระสังฆราชบพิตร พระพรประสิทธิ์นามกรให้แก่พระครูธรรมโมลีศรีราชบุตร นามเดิม เจ้าเถรพุทธสาคร


  1. มเม เป็นสำเนียงขอมเรียกปีมะแม เพราะขอมไม่มีสระแอ ฉะนั้น ขอมจึงเรียก คะแมร์ ว่า เขมร
  2. สำเนาจารึกลานทองในพระบรมธาตุเมืองพิจิตรเก่า
  3. พุทธศักราช ๑๙๕๙ มะแมนักษัตร ในที่นี้ นิยมตามพุทธศักราชของลังกาสิงหล