(๑) ศักราช ๑๔๓๒ มะเมียนักษัตร อาทิตยพาร เดือนหก ขึ้นสิบสี่ค่ำ ได้หษตฤกษ์ เพลารุ่งแล้วสองนาฬิกา จึงเจ้าพระญาศรีธรรมาโศกราชประดิษฐานพระอิศวรเป็นเจ้านี้ไว้ให้ครองสัตวสี่ตีนสองตีนในเมืองกำแพงเพ็ชร และช่วยเลิกสาสนาพุทธสาสน์และไสยสาสน์และพระเทพกรรมมิให้หม่นให้หมอง
(๒) ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียว และซ่อมแปลงพระมหาธาตุและวัดบริพารในเมืองนอกเมือง และที่แดนเย่าเริอนถนนทะลาอันเป็นตรธานไปเถิงบางพาน ขุดแมไตรบางพร้อ อนึ่ง แต่ก่อนยอมขายวัวไปแก่ละว้า อันจะให้ขายดุจก่อนนั้น ก็ห้ามมิให้้ขาย อนึ่ง เมื่อทำนาไซร้ ย่อมเอาพืชข้าวในนานั้นปลูกเอง มิได้เอาข้าวในยุ้งไปหว่านไปดำดังทั้งหลาย
(๓) อนึ่ง ท่อปู่พระญาร่วงทำเอานำไปเถิงบางพานนั้น ก็ถมหายสิ้น และเขาย่อน[1] วานาทางพ้า และหาท่อนั้นพบ กระทำท่อเอาน้ำเข้าไปเลี้ยงนาให้เป็นนาเหมืองนาฝาย มิได้เป็นทางพ้ากัน ทำทั้งนี้ถวายพระราชกุศลแด่สมเด็จบพิตรพระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์
- ↑ ในคำอ่านอักษรฝรั่งเศสเขียนว่า ñò'm = ย่อม?
