หน้า:ประชุมจารึก (ภาค ๑) - ๒๔๗๗.pdf/31

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๓
เตียมแต่ – ตั้งแต่
เข้า – ปี
ฉอด – อำเภอแม่สอด อยู่ในจังหวัดตาก
หนีญญ่ายพายจะแจ – หนีกระจัดกระจาย
เนกพล – ชื่อช้าง คือ อเนกพล – มีกำลังมิใช่น้อย
มาส – คำเขมร แปลว่า ทอง
ตีหนังวังช้าง – คล้องช้าง
ปั่ว – ชาย
ทั้งกลม – ทั้งปวง
๑๐ จกอบ คำเขมร – ภาษีชะนิดหนึ่งที่เก็บแก่ผู้นำสัตว์และเข้าของไปเที่ยวขายในที่ต่าง ๆ คำนี้มีใช้ในหนังสือสัญญาต่าง ๆ ในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชเจ้า
๑๑ กว่า – ไทยโบราณที่อยู่ริมแม่น้ำซีเจียง มณฑลกุยจิว ในประเทศจีน หมายความว่า เสีย เช่น คำว่า ตายเสียปล้ว เขาพูดว่า "ตายกว่าแล้ว"
๑๒ เสื้อค้า – เสื้อติดตัว คำว่า ค้า – ติด
๑๓ เยีย ภาษาเงี้ยวหรือไทยโบราณ – ฉางข้าว
๑๔ พิน – ยินดี
๑๕ ช่วยเหนือเฟื้อคู – ช่วยเอื้อเฟื้อบำรุง
๑๖ ตวง – นับ ในศิลาจารึกนครชุม หลักที่ ๓ ด้านที่ ๒ บรรทัดที่ ๔ มีคำโบราณว่า นับ ตวง ถ้วน, ภาษาลาวทุกวันนี้ ตวงเบิ่ง แปลว่า ดู หรือพิจารณา ถ้า