หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๐) - ๒๔๖๑.pdf/128

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๙๓

 พระเปนเจ้าจิงหื้อท้าวเมืองตนลูกท้าวอ้ายยวมกินเมืองแทนในปีเต่ายี่ จุลศักราชได้ ๘๔๗ หั้นแล ท่านกินเมืองได้ ๕ ปี ก็เสียนาในปีรวายซง้า จุลศักราชได้ ๘๕๑ ตัวหั้นแล ได้ ๒๔ เช่นท้าวหั้นแล

 พระเปนเจ้าจิงหื้อหมื่นโมงเชียงเรื่อกินเมืองแทนใน ปีรวายซง้าหั้นแล ท่านกินเมืองได้ ๖ เดือน ได้ ๒๕ เช่นท้าวแล

 พระเปนเจ้าก็หื้อเจ้าเมืองนครชื่อท้าวบุญแฝงกินเมืองแทน ในปีรวายซง้า จุลศักราชได้ ๘๕๑ ตัวหั้นแล ท่านกินเมืองได้ ๘ ปี ก็ได้ไปกินเชียงแสน ในปีกาเป๋า จุลศักราชได้ ๘๕๘ ตัวหั้นแล ได้ ๒๖ เช่นท้าวแล

 พระเปนเจ้าจิงหื้อหมื่นตีนเชียงมากินเมืองแทน ก็ในปีกาเป๋าจุลศักราชได้ ๘๕๘ ตัวหั้นแล ท่านกินเมืองได้ ๑๐ เดือน ก็ได้ไปกินเชียงแสนก็ในปีกาบยี่ จุลศักราช ๘๕๙ ตัวนั้นหั้นแล ได้ ๒๗ ชั่วเช่นท้าวแล้วแล

 พระเปนเจ้าจิงหื้อเจ้าเมืองนครท้าวบุญแฝงลุกเชียงแสนมาเสวยเมืองแถม ในปีกาบยี่ จุลศักราชได้ ๘๕๙ ตัว ท่านเสวยเมืองได้ ๑๒ ปีก็เสี้ยงกรรมไปในปีดับเป๋า จุลศักราชได้ ๘๖๙ ตัวหั้นแล ได้ ๒๘ เช่นท้าวแล

 พระเปนเจ้าก็หื้อหมื่นสามล้านมากินเมืองแทนก็ในปีดับเป๋า จุลศักราช ๘๖๙ ตัว ท่านเสวยเมืองได้ ๓ ปี ก็ได้ไปเสวยเมืองฝาง ในปีเมิงเม้า จุลศักราช ๘๗๑ ตัว ได้ ๒๙ เช่นท้าวหั้นแล