หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๐) - ๒๔๖๑.pdf/146

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๑๑

 เจ้านางเทพนั้นเอาเจ้าไชยราชา เจ้าไชยราชานั้นเปนหลานเจ้าหลวงติ๋น ลุกเมืองเชียงใหม่มาตามหา มีลูกด้วยกันชาย ๓ หญิง ๔ บุตรชายที่ ๑ ชื่อเจ้านายอ้าย บุตรชายที่ ๒ ชื่อเจ้าสุทธะ บุตรชายที่ ๓ ชื่อเจ้ามโน บุตรหญิงที่ ๑ ชื่อเจ้านางพิมพา บุตรหญิงที่ ๒ ชื่อเจ้านางโนชา บุตรหญิงที่ ๓ ชื่อเจ้านางเลิศแล บุตรหญิงที่ ๔ ชื่อเจ้านางศรีแก้ว มี ๗ คนพี่น้องแล

 เจ้านายอ้ายนั้นเอาเจ้านางคำขา ลูกเจ้าหลวงติ๋น มีลูกด้วยกันชาย ๑ ชื่อเจ้าน้อยวงษ์

 เจ้าสุทธะเอาเมียเปนเชื้อตระกูลเล้ม เมียชื่อนางกรรณิกา มีบุตรด้วยกันชาย ๑ ชื่อเจ้าอัตถวรปัญโญ ตนเปนเจ้าฟ้านั้นแล

 เจ้ามโนตนถ้วน ๓ เอาเมียเมืองเถินมีลูกกับกันชาย ๑ หญิง ๑ บุตรชาย ชื่อเจ้าสุริยะกลางเวียง บุตรหญิง ชื่อเจ้านางคำปิวแล

 เจ้านางพิมพาผู้เปนลูกเจ้านางเทพนั้นเอาเจ้านรินทร์ลูกเจ้าหลวงติ๋น มีลูกกับกัน ๒ คน แล้วก็ร้างเจ้านรินทร์เสีย ไปเอาผัวใหม่เปนผีกะพี่น้องตระกูลห้ามบ่ฟัง มีบุตรกับกันคน ๑ ชื่อนายน้อยคันธานั้น เถิงอันขึ้นใหญ่มาแล้วก็เปนผู้แขงแรงกล้าหาญด้วยการสงครามหั้นแล ครั้นว่ามันเสี้ยงกรรมไปแล้วก็มาเปนผีร้ายอยู่กับหอหลวงปรากฎออกชื่อว่า คันธาสามตา ว่าอันแล

 เจ้านางโนชาแลเจ้านางศรีแก้ว ๒ คนนี้บ่มีลูกแล

 เจ้านางเลิศนั้นเอาเจ้ามหาพรหมเมืองเถิง มีลูกด้วยกันหญิง ๓ ชาย ๕ บุตรชายที่ ๑ ชื่อเจ้ามหาวงษ์ ตนนี้ภายลุนได้เสวยเมือง