ในจุลศักราชนั้นสิ่งเดียว เดือนยี่ขึ้น ๑๐ ค่ำ ยามมืดตึด แผ่นดินก็ร้องครางสนั่นหวั่นไหวมากนัก แก้วอันใส่ยอดพระธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้งนั้นก็พอสะเด็นตกลงมา ยอดพระธาตุเจ้าสุเทพเชียงใหม่ แลยอดพระธาตุเจ้าลำพูน แลยอดพระธาตุเจ้าลำปางนคร แลยอดพระธาตุเจ้าฉ้อแฮเมืองแพร่ แลขื่อพระวิหารหลวงเมืองพยาวที่พระเจ้าตนหลวงอยู่นั้นก็สะเด็นตกลงก้ำเดียวกันในขณะนั้นเสี้ยงแล ในเดือนเดียวนี้ฮอดแรม ๑๔ ค่ำ ก็ซ้ำไหวแถมทีหนึ่ง เถิงเดือน ๓ ท่านลุกเวียงสาขึ้นมานิมนต์พระ สังฆเจ้าทั้งหลายก็คาดคชาเอาแก้วขึ้นใส่แถม ที่ใดจักแหงแตกนั้น ท่านก็หยุดยาซ่อมแซมเสียหื้อดีแล้ว ท่านก็คืนลงไปเวียงสาแล้วก็ยกขึ้นมาตั้งอยู่ดอนหมากเป็ง ก็หื้อคนทั้งหลายแผ้วถางทั้งในเวียงนอกเวียงทั้งมวล เถิงเดือน ๔ ขึ้น ๔ ค่ำ วันพฤหัศ บดีฤกษ์ ๘ ตัวยามเที่ยงวัน ก็ก่อแรกแปงประตูเวียงแลก่อกำแพงครั้นบริบวรณ์แล้วท่านก็ลงไปเวียงสาหั้นก่อน เถิงเดือน ๖ ขึ้น ๕ ค่ำ วันจันทร์ ท่านก็ยกเอาครอบครัวจากเวียงสาขึ้นมาตั้งอยู่ดอนไซ เถิงเดือน ๖ ขึ้น ๑๓ ค่ำ วันอังคาร ฤกษ์ได้ ๒๐ ตัว ยามทูตซ้าย ท่านก็ยกครอบครัวเสด็จเข้าอยู่เวียงน่านเก่าหั้นแล
๏ เถิงจุลศักราชได้ ๑๑๖๔ ตัวปีเต่าเสร็จ เดือน ๕ ขึ้น ๑๓ ค่ำ ท่านก็ยกเอารี้พลกำลังมีคน ๑๐๐๐ ขึ้น เมือรบเอาเมืองเชียงแสน
ปางเมื่อพระยายมราชเมืองใต้ เปนเจ้าแม่ทัพขึ้นมาตั้งพระยาเจ้าเวียงจันท์แลพระเจ้าเชียงใหม่แลท้าวพระยาหัวเมืองฝ่ายใต้ทั้งมวล
