สมเด็จเจ้าฟ้าเมื่อแต่แรกต้นพระมหากระษัตริย์เจ้าเมืองอังวะ ได้ปงอามิศต่อจ่าสวนหื้อท่านได้เปนพระยาน่าน แล้วท่านก็ตั้งอยู่ยังเมืองเทิงที่นั้นได้ ๓ ปี เถิงปีรวายซง้าเดือนยี่ขึ้น ๓ ค่ำ ท่านก็ได้เอาครอบครัวลูกเมียเจ้านายไพร่ไทยหนีจากเมืองเทิงที่นั้นลงมา เถิงเดือน ๓ ขึ้น ๔ ค่ำก็มาฮอดเมืองน่าน ตั้งอยู่บ้านติ๊ดบุญเรืองที่นั้นหั้นก่อนแล ในศักราชเดียวนั้น ท่านก็ได้ลงไปหาเจ้ามงคลวรยศที่เมืองท่าปลา ขอลงมาเปนข้าเอาราชการพระมหากระษัตริย์เจ้าเมืองใต้หั้นแล เมื่อนั้นเจ้าตนเปนน้ามีความยินดี แล้วท่านก็ลวดมอบบ้านปันเมืองหื้อเจ้าอัตถวรปัญโญได้ครอบบ้านเมืองต่อไปหั้นแล เจ้าอัตถวรปัญโญ ท่านก็กลับคืนมาอยู่บ้านติ๊ดบุญเรืองหั้นได้ปี ๑ เถิงปีเบิกสัน จุลศักราชได้ ๑๑๕๐ ตัว เดือน ๙ ลง ๑๓ ค่ำ ท่านก็ได้ลงไปกราบทูลพระมหากระษัตริย์เจ้าเมืองใต้ พระมหากระษัตริย์เจ้าก็มีความยินดีด้วยเจ้าอัตถวรปัญโญลงไปกราบทูลขอเปนข้าเพิ่งสมภารเอาราชการฝ่ายใต้สันนั้น ท่านก็ยกตั้งเจ้าอัตถวรปัญโญขึ้นหื้อเปนเจ้าพระยาน่านหั้นแล ท่านได้เปนเจ้าพระยาน่านได้ ๑๗ ปี แล้วก็ได้ยกเอารี้พลศึกพร้อมกับด้วยนครเชียงใหม่ขึ้นปราบประจญเอาเมืองเชียงแสนได้แล้ว ก็เอาลงไปกราบทูลถวายพระมหากระษัตริย์เจ้าเมืองใต้ พระมหากระษัตริย์เจ้าก็มีความยินดีแล้วเปนอันมากแล้วก็เลื่อนยศขึ้นหื้อเปนสมเด็จเจ้าฟ้าเมืองน่านหั้นแล ท่านได้เปนสมเด็จเจ้าฟ้าเมืองน่านได้ ๕ ปี เถิงปีกดซง้าเดือนยี่ลง ๔ ค่ำยามใกล้รุ่ง ท่านก็เถิงแก่มรณไป หั้นแล
