สามเณร เถิงเดือน ๗ ขึ้น ๑๓ ค่ำเม็งวันอังคารยามกองงาย กระทำพุทธาภิเศกทานแล เดือน ๗ ขึ้น ๑๕ ค่ำเพ็งนั้นจันทคหแล เดือน ๗ ลงค่ำ ๑ ก็เปนจุลศักราช ๑๑๙๙ ตัวปีเมิงเล้า ในวันนั้นยามกองงาย ท่านก็เสด็จจากตำหนักเวียงเก่า เข้าไปสถิตย์อยู่โรงหลวงใหม่วันนั้นแล
เถิงเดือน ๗ ลง ๑๒ ค่ำ อาชญาเจ้าหลวงอชิตวงษ์ท่านก็เสด็จขึ้นเมือแช่แห้งต่อแกนธาตุเจ้า แต่เดิมเช่นเจ้าฟ้าอัตถวรปัญโญสร้างมี ๑๒ ศอก ท่านก็พร้อมเพรียงกับด้วยเจ้านายท้าวพระยาสังฆเจ้าทั้งหลายคาดคจาขึ้นเอายอดมหาธาตุเจ้าอันคดไปทางวันออกแจ่งใต้นั้นลงมาแปงต่อหื้อยาวแถม ๔ ศอก เปน ๑๖ ศอก ฉัตรแลเกิ้งเดิมมี ๙ ใบ ท่านก็สร้างแปงใส่แถม ๒ ใบ คือใบเค้าแลใบปลาย รวมทั้งอันเก่าเปน ๑๑ ใบ อยู่มาเถิงเดือน ๙ ขึ้น ๘ ค่ำนั้น ท่านก็พร้อมกับด้วยหน่อขัติยวงษาแลเสนาอามาตย์ไพร่ไทยทั้งหลาย ขึ้นไปกระทำพุทธาภิเศกเบิกบายฉลองทำบุญหื้อทานเปนมหาพอยหั้นแล เถิงเดือน ๙ ขึ้น ๙ ค่ำท่านก็เสด็จเข้าเวียงหั้นแล
เจ้าอชิตวงษ์เมื่อท่านได้ลงไปรับสัญญาบัตรได้เปนเจ้าพระยาน่านขึ้นมานั้น ก็ได้ติดด้วยพยาธิขึ้นมาแล เถิงเมื่อท่านได้มาอยู่เสวยเมืองแล้ว พยาธิก็พอทุเลาสักหน่อย ท่านก็เสด็จขึ้นเมือภูเพียงแช่แห้งสร้างต่อยอดพระธาตุเจ้าบริบวรณ์แล้ว ท่านก็ได้ทำบุญหื้อทานบริบวรณ์ดีงามแล้ว เถิงวันเดือน ๙ ลง ๙ ค่ำ ท่านก็เสด็จ เข้ามาเวียงหั้นแล ตั้งแต่วัน ๙ ค่ำนั้นท่านก็บังเกิดพยาธิอันหนักไป คือพอง
