หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๐) - ๒๔๖๑.pdf/225

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๙๐

พระสงฆเจ้าสร้างเขียนเสี้ยง ๕๖ แถบปลายบี้แล ครั้นบริบวรณ์แล้วในจุลศักราช ๑๒๔๕ ตัวปีนั้นสิ่งเดียว ท่านก็ซ้ำได้สร้างยังหอพระธรรมเจ้าหลัง ๑ แปงเปนมณฑปมุงด้วยแผ่นหินประดับแล้วด้วยแก้วแลหางรักติดคำ ฝากระดานภายในแต้มรูปพระบทเจ้านั่งแท่นประจิตรรจนาดีงาม ก่อกำแพงแวดแล้วก่อสารูปกุมภัณฑ์ ๒ ตัว ไหดอก ๑ ไห รูปสิงโต ๒ ตัวตั้ง เหนือกำแพงทางวันออกไว้ที่แจ่งคุ้มแก้ว ฝากวันออกแจ่งใต้หั้นแล ครั้นบริบวรณ์แล้ว ในศักราชนั้นสิ่งเดียวเดือนยี่ ท่านก็ได้มี อาชญาปกเตีนแผ่พระกุศลเถิงแก่ขัติยวงษาแลเสนาอามาตย์ไพร่ไทยทั้งหลายสร้างแปงยังสรรพเยื่องเครื่องครัวทานทั้งหลาย แลสร้างแปงยังมหามณฑปหลังใหญ่ที่ท้องข่วงสนามหลวง มุงด้วยเสตวัตถาผ้าขาวเทศ แปงเปนจตุรมุข ๔ ด้านหั้นแล ครั้น เถิงเดือนยี่ขึ้น ๗ ค่ำ ท่านก็พาเอาเจ้านายท้าวพระยาเสนาอามาตย์ไพร่ไทยทั้งหลายแห่นำเอาพระสธรรมเจ้าลงสู่หอมณฑป หลวงที่ข่วงสนามหลวงแล้ว ก็ส่งเสพด้วยดุริยดนตรีเล่นม่วนเปนมโหสพหั้นแล ครั้นเถิงวันเดือนยี่ขึ้น ๘ ค่ำนั้น ก็ตั้งฉลองเบิก บายกระทำพุทธาภิเศกฟังธรรมไปตราบเถิงวันเดือนยี่ลงค่ำ ๑ จิงเปนที่เลิกแล้วบริบวรณ์หั้นแล ครั้นบริบวรณ์แล้วท่านก็นิมนต์ เอาพระสธรรมเจ้าขึ้นสู่หอมณฑปหลวงใหม่หั้นแล ท่านฉลองทานธรรมแลฉลองหอพระสธรรมเจ้าในครั้งนี้ เปนครั้งถ้วน ๖ แล

 อยู่มาเถิงเดือน ๙ ขึ้น ค่ำ ๑ เม็งวันอาทิตย์ ไทยดับไก๊ จุลศักราช ๑๒๔๖ ตัวปีกาบสัน ท่านก็ได้หื้อช้างพลาย ๑ ขี้เผิ้งหนักหมื่น ๑ หัวเหล็กบ่อเมืองสาเก้าพัน ทานแก่พระมหาครูบาเจ้าไชยลังกาวัดหลวงไชยสถาน กลางเวียงพยาววันนั้นแล