หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๐) - ๒๔๖๑.pdf/38

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

พระสงฆเจ้าสองหมู่ คือ พระอริยสงฆ์แลสมมุติสงฆ์ ทัก์ขิเณย์โย อันรับเอาทานแห่งบุคคลทั้งหลาย อหํ อันว่าข้า วัก์ขามิ ก็จักกล่าวบัดนี้แล ทายาทรัฏ์ฐาธิปตึ ยังราชวงษาแห่งท้าวพระยาทั้งหลายอันเปนเจ้าเปนใหญ่เสวยเมืองสืบสายมา สัพ์พทุก์ขา พ๎ยาธิโรคา อัน์ตรายา อันว่าทุกข์แลไภยพยาธิกังวลอันตรายทั้งปวง วินาส์สัน์ตุ จงให้ฉิบหายมักว่า ขออย่าให้มีแก่ข้าเถิด กถายมานุปุพ์พิกถา จำด้วยลำดับแต่ต้นมา นักปราชญ์ผู้มีปัญญาพึงรู้ในราชวงษาปกรณ์ด้วยดังจะกล่าวตั้งแต่โบราณสันตติมาดังนี้. ๚

 หิ ด้วยมีแท้แล ในเมื่อพระพุทธเจ้าโคดมแห่งเรายังสร้างโพธิสมภารได้เกิดมาเปนพระยาเสวยราชสมบัติในเมืองพาราณสี ประกอบด้วยบุญแลปัญญากายพลรูปสมบัติอิศริยปุริสลักษณยิ่งกว่าคนทั้งหลายฝูงอื่น ปรากฎได้ชื่อว่า มหาสมันตราช มีอายุยืนได้อสงไขยปี ถัดนั้น ลูกมหาสมันตราชชื่อว่า วรราช เปนพระยาแทนพ่อ ลูกวรราชชื่อ วโรชราช ลูกวโรชราชชื่อ กัลยาณ ลูกกัลยาณชื่อ วรกัลยาณ ลูกวรกัลยาณชื่อ อุโบสถ ลูกอุโบสถชื่อ วรอุโบสถ ลูกวรอุโบสถชื่อ มันธาตุ ลูกมันธาตุชื่อ วรมันธาตุ ลูกวรมันธาตุชื่อ เจติย ลูกเจติยชื่อ มุจละ ลูกมุจละชื่อ มหามุจละ ลูกมหามุจละชื่อ มุจลินท ลูกมุจลินทชื่อ สาคละ ลูกสาคละชื่อ สาระเทวะ ลูกสาระเทวะชื่อ รัต ลูกรัตชื่อ พติลโส ลูกพติลโสชื่อ รุจิยะ ลูกรุจิยะชื่อ ปัณฐ ลูกปัณฐชื่อ มหาปัณฐ ลูกมหาปัณฐชื่อ ปัตตาป ลูกปัตตาปชื่อ มหาปัตตาป ลูกมหาปัตตาปชื่อ สุทัศนะ ลูกสุทัศนะชื่อ มหาเมรุ ลูกมหาเมรุชื่อ