หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๗) - ๒๔๖๓.pdf/62

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๕๖

อักษร ฬ หมายตัวคนโซ ชื่อง่วนกิด ชาติเปนเนื้อทราย อักษร อ หมายตัวนักเรียน ชื่อบ้วนกิ่ม ชาติเปนงูดิน อักษร ฮ หมายตัวขุนนางนายทหารรักษาด่าน ชื่อเจี๋ยสูน ชาติ เปนหมูป่า เพราะเหตุที่เอาอักษรไทยเข้ากำกับดังนี้ รัฐบาลจึงเรียกว่า "อากรหวย ก.ข." แลพวกไทยที่เล่นหวยจึงมักเรียกตัวหวยด้วยชื่อตัวอักษร แลชื่อจีนกำกับกัน ดังเช่นว่า "กอสามหวย ข้อง่วยโป๊ สอฮะไฮ้" เปนต้น บางตัวก็เอาคำไทยใช้แทนชื่อจีน เช่นว่า "จอหลวงชี ฉอขายหมู ตอเรือจ้าง" เปนต้น บางตัวก็เอาภาษาไทยเข้าแทนทีเดียว ดังเช่น "ผอผี ฝอฝน ฟอไฟ" ฉนี้ก็มี แต่ส่วนจีน ถึงจีนในเมืองนี้ เขาก็เรียกชื่อตัวหวยแต่ตามภาษาจีนว่า "สามหวย" แล "ง่วยโป๊" เปนต้น หาได้เรียกตัวอักษรไทยด้วยไม่ ได้ยินว่าเมื่อจีนเอาหวย เข้าไปตั้งเล่นในกรุงกัมพูชา ไม่ได้เอาอักษรเขมรเข้ากำกับตัวหวย อย่างในเมืองไทย เอารูปสัตว์ชาติหวยออกเปนตัวหวยให้แทง ทำนองเขมรก็เห็นจะเรียกชื่อตัวหวยตามชื่อสัตว์นั้นๆ ในภาษาเขมร แต่ส่วนจีนในเมืองเขมรก็เห็นจะเรียกชื่อหวยตามภาษาจีนเหมือนกับที่อื่น. ได้ยินเล่ากันมาว่า หวยครั้งเจ๊สัวหงนั้น เขียนฉากรูปตัวหวย มีเครื่องหมายพร้อมทุกอย่างแขวนไว้ให้คนดูชุด ๑ แลมีป้ายตัวหวยสำหรับออกอิกชุด ๑ ทำเปนป้ายย่อมๆ เขียนแต่ชื่อหวยด้วยอักษรจีนแลเขียนอักษรไทยที่หมายตัวหวยไว้ในป้ายนั้น เอาเก็บส้อนไว้ในห้องข้างในโรง ถึงเวลาจะให้คนแทงหวย เจ๊สัวหงก็เลือกป้ายใส่ถุงมาแขวน