หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๗) - ๒๔๖๓.pdf/73

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๖๗

หากว่าจะแทง ๑๐ ตัว ๒๐ ตัวถูกเข้า ๑ ก็ยังได้กำไร ถ้ายิ่งเปนคน เชื่อความคิดแลวิชาของตนว่า จะแทงตัวเดียวสองตัวให้ถูกได้ ในคราวเดียว ก็เห็นช่องที่จะรวยยิ่งกว้างขวาง เพราะคนเล่นหวยไม่คิดเห็นว่าเหมือนตัวคนเดียวจะไปสู้คนตั้ง ๓๐ จึงพากันชอบเล่นหวยแลฉิบหายกันเพราะแทงหวยเปนอันมาก ข้อใหญ่ใจความสำคัญของคนแทงหวย ก็คือที่จะต้องคิดให้ถูกว่าหวยจะออกตัวใดแล้วดักแทงหวยตัวนั้น การเลือกตัวหวยที่จะแทงนี้เรียก ว่าหาหวยดี มีวิธีของคนเล่นหวยหลายอย่าง บางคนก็ใช้ความคิดบางคน ก็เที่ยวหาโดยทางความรู้ จะอธิบายเฉภาะแต่วิธีที่มีหลักฐานอยู่บ้าง วิธีหาหวยดีด้วยความคิดนั้น ใจความก็คือคิดเดาใจขุนบานว่าจะออกหวยตัวใด เช่นกระบวนคิดยิดต๊อก ดังกล่าวไว้ ในที่อื่นแล้วนั้นเปนต้น มีตำราของจีนตั้งไว้สำหรับให้คิดก็หลายอย่าง ดังเช่นเขารวมตัวหวยที่เปนคนชนิดเดียวกัน จัดไว้เปนพวก ๆ ในตำราเปน ๖ หมวด คือ- หมวดที่ ๑ ตัว ถ ย ญ ซ ๔ ตัวนี้ จีนเรียกว่าสี่จอหงวน แปลว่า หมวดขุนนาง ๔ คน หมวดที่ ๒ ตัว ฆ บ จ น ว ล ๖ ตัวนี้ จีนเรียกว่าลักเต้าสือ แปล ว่าพระทั้ง ๖ หมวดที่ ๓ ตัว ฝ ฬ พ ซ ๔ ตัวนี้ จีนเรียกว่าสี่คิดเจี๊ยะ แปลว่าคนโซทั้ง ๔ หมวดที่ ๔ ตัว ท ร ค ต ๔ ตัวนี้ จีนเรียกว่าสี่จาโบ๊ แปลว่า ผู้หญิงทั้ง ๔