หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑) - ๒๔๕๗.pdf/188

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๖๗
พงษาวดารเขมร

 ครั้งแผ่นดินสมเด็จเสด็จพระเจ้าบรมนิพันธบท พระองค์ทรงราชย์อยู่ในพระนครหลวงเมื่อจุลศักราช ๗๐๘ ศก ปีจอ นักษัตร ทัศมีดิถี บุษยมาสา พุฒวาระ สารศัพทมโหรติงในสมเด็จบรมนารถบรมบพิตร ตั้งแต่พระองค์ทรงราชย์ ลุศักราช ๗๑๒ ศก ปีขาล นักษัตร ได้ ๕ ปี พระองค์สุรคต ลุเลิกพระศพเสร็จแล้ว จึงสมเด็จพระศรีธาร ผู้เปนพระอนุชา ได้เถลิงทรงราชย์สนองสมเด็จพระเรียมในปีขาลนั้นได้ ๓ เดือน พระองค์สุรคต ลุเลิกพระศพเสร็จแล้ว จึงพระบรมลำพงษ์ราชา ผู้เปนพระราชบุตร เปนประถมเถลิงทรงราชย์อยู่ในพระนครหลวงในปีขาลนั้น พระองค์ทรงราชย์ลุศักราช ๗๑๔ ศก ปีมโรงนักษัตร ได้ ๓ ปี จึงพระเจ้ารามาธิบดีที่หนึ่งกรุงไทยยกทัพมาล้อมเมืองลุศักราช ๗๑๕ ศก ปีมเสงนักษัตร ได้ปีหนึ่ง พระเจ้ารามาธิบดีจึงได้เมือง พระเจ้าลำพงษ์ราชาก็สุรคต พระเจ้ารามาธิบดีจึงตั้งพระราชบุตรของพระเจ้าลำพงษ์ให้ทรงราชย์อยู่ในพระนครหลวง ทรงพระนาม พระเจ้าปาสัตร ในปีมเสงนั้น ลุศักราช ๗๑๗ ศก ปีมแมนักษัตร พระเจ้าปาสัตรทรงราชย์ได้ ๓ ปีสุรคต จึงพระเจ้าปาอัศ ผู้เปนพระอนุชา ขึ้นทรงราชย์ได้ ๓ ปี แล้วสุรคตในปีรกานั้น จึงพระเจ้ากะดมบองที่สี่ ผู้เปนพระราช