หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑) - ๒๔๕๗.pdf/200

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๗๙
พงษาวดารเขมร

ตั้งตัวเปนใหญ่ไล่จับกันไปขายกิน เมืองนั้นเสื่อมสูญไปได้ ๗ ปี แต่ปีมเสงจนกรุงไทยยกมาถึงปีฉลูได้ ๙ ปี จึงพระเจ้ากรุงไทยปล่อยให้สมเด็จพระศรีสุพรรณมาจากกรุงไทย มาทรงราชย์สนองสมเด็จพระเรียมณเกาะสาเกด ในปีฉลูนั้นจึงสมเด็จพระเทวีกระษัตรผู้เปนพระมาตุจฉา ถอดสมเด็จพระแก้วฟ้าออกจากราชสมบัติ แล้วพระองค์นำสมเด็จพระภัคินีโยกับพระราชนัตโตพระราชนัตตานี กับบรรดาพระวงษ์ใหญ่น้อยให้ไปพร้อมกันอยู่ณเกาะสาเกด จึงให้ป่าวร้องตามบรรดาเมืองใหญ่น้อยมาเข้ากับพระองค์บ้างยังบ้าง ให้ตั้งบ้านเรือนอยู่ตามภูมิ์ลำเนาแล้ว พระนางให้ไปขอสมเด็จพระไชยเชษฐาเปนพระราชบุตรผู้พี่แต่พระเจ้ากรุงไทย จึ่งพระเจ้ากรุงไทยโปรดพระราชทานให้มาแล้วพระองค์ให้สมเด็จพระราชบุตรทั้งสองพระองค์ปราบบรรดาหัวเมืองใหญ่น้อยราบสิ้นแล้ว พระองค์ไปสถิตย์อยู่ที่ละวาเอมแขวงเมืองพนมเพ็ญเมื่อศักราช ๙๗๓ ศกฉลูนักษัตรพระชัณษาได้ ๔๖ ปี อภิเศกทรงน้ำสังข์สรงพระเกษทรงพระนารายน์ทรงพระขรรค์ ทรงพระนามพระบาทสมเด็จเสด็จพระบรมราชาธิราชรามาธิบดี จึงยกสมเด็จพระชาติสัตรีขึ้นเปนอรรคมเหษี ทรงพระนามสมเด็จพระภัควดีศรีโสชาติชาดา พระองค์ทรงราชย์ลุศักราช ๙๖๔ ศกขานนักษัตรได้ ๒ ปี พระชัณษาได้ ๔๗ ปี สมเด็จพระแก้วฟ้าเกิดปีมโรง ครั้นมาถึงปีขาลพระชัณษาได้ ๒๓ ปี ออกเปนศัตรูจะลอบฆ่าสมเด็จพระมาตุลา พระองค์ทราบให้จับได้พิฆาฏเสียในปีนั้น พระองค์บรมบพิตรให้ทำพระภูษาเสื้อครุยเอาอย่างไทย แล้วทรงบัญญัติให้บรรดามุขมนตรีใหญ่น้อย นายมหาด