หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒๘) - ๒๔๖๖ b.pdf/9

จาก วิกิซอร์ซ
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

หลวง พระเจ้ากรุงจีนจึงมีหนังสือตอบมาให้แม่ทัพตั้งเลเลยเปนเจ้าเมืองตังเกี๋ยเถิด แม่ทัพทำตามหนังสือรับสั่งแล้วก็ยกทัพกลับไป เลเลยจึงให้เวียนกรายผู้เปนมหาอุปราชเปนผู้สำเร็จราชการบ้านเมืองทั้งปวง แลเวียนกรายนั้นมีบุตรหญิงคนหนึ่งชื่อ กงจัว บุตรชายคนหนึ่งชื่อ จัวเตียน บุตรหญิงนั้นยกให้เปนภรรยาตีนเฮกยิ่ม ซึ่งเปนเสนาบดีในเมืองตังเกี๋ย ครั้นนานมา มหาอุปราชจึงทูลลาเจ้าเมืองตังเกี๋ยว่า ตัวแก่ชราแล้ว จะขอลาออกจากราชการ จะขอให้ตีนเฮกยิ่ม บุตรเขย เปนที่อุปราชแทนตัวไปกว่าจัวเตียน บุตรชาย จะใหญ่ขึ้น ถ้าบุตรใหญ่แล้ว จะขอให้บุตรเปนมหาอุปราชสืบไป เจ้าเมืองตังเกี๋ยก็ยอมให้ ครั้นเวียนกราย อุปราช ตายแล้ว ตีนเฮกยิ่ม บุตรเขย ก็คิดจะฆ่าจัวเตียน น้องภรรยา เสีย นางกงจัว พี่สาว รู้ความ จึงกระซิบบอกน้องชายให้รู้ตัว ให้น้องชายทำเปนบ้าเสีย จัวเตียนก็ทำตามคำพี่สาว ๆ จึงคิดอุบายบอกแก่ตีนเฮกยิ่ม ผู้ผัว ว่า จัวเตียนเปนบ้าไปแล้ว จะเลี้ยงไว้ก็ขายหน้า ขอให้ขับไปเสียให้พ้นบ้านพ้นเมืองเถิด ตีนเฮกยิ่มไม่ทันคิด จึงไปทูลกับเจ้าเมืองตังเกี๋ยให้ขับจัวเตียนเสียจากเมือง เจ้าเมืองตังเกี๋ยก็ยอมตาม ตีนเฮกยิ่มจึงแต่งเรื่องแลคนให้คุมตัวจัวเตียนลงมาส่งข้างทิศใต้ให้ขึ้นที่ป่าชื่อ โวจ๊อ ที่นั้นเปนแดนข่า ถ้าจะเดิรมาแต่เมืองตังเกี๋ย ประมาณ ๑๕ วันจึงถึง คนที่มาส่งนั้นก็อยู่ด้วยจัวเตียน หากลับขึ้นไปไม่ จัวเตียนจึงตั้งซ่องเกลี้ยกล่อมผู้คนอยู่ที่นั้น ครั้นได้คนมากขึ้น ก็สร้างเมืองขึ้นที่ป่าโวจ๊อ ให้ชื่อว่า เมืองเว้ ฝ่าย