หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒) - ๒๔๕๗ b.pdf/114

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๐๔

ครั้นเซอเยมบรุกไปตีเมืองได้แล้ว เซอเยมบรุกก็ว่าราชการเมือง ก็ขึ้นกับอังกฤษมาจนทุกวันนี้ ระยะทางที่จะไปมาที่เมืองตรังกานูประมาณ ๑๔–๑๕ วัน เมืองกุนเตียน เมืองสมปัก เมืองเกาะ ชาวเมืองเปนมลายู เมืองนี้ขึ้นแก่ชาติวิลันดา ไม่มีสินค้าสิ่งใด ต้องมาซื้อสินค้าที่เมืองตรังกานู ระยะทางที่จะไปมาเมืองตรังกานูประมาณ ๒๐ วัน

ครั้งนั้นหลวงโกชาอิศหาก หลี เปนข้าหลวงออกไปจัดซื้อปืนบาเรียม หยุดพักณเมืองตรังกานู หลวงโกชาอิศหาก ก็ไปเมืองกะหลาป๋ากลับมาแวะที่เมืองตรังกานูฟังราชการอิกครั้งหนึ่ง ชาวเมืองตรังกานูซึ่งเข้ามาในกรุงเทพฯ มีแต่ศรีตวันกรมการที่คุมต้นไม้เงินทองกับพวกลูกค้า แต่ตนกูบุตรหลานเจ้าเมืองนั้นไม่มีผู้ใดได้เข้ามาณกรุงเทพฯ

พระยาตรังกานู อามัด มีบุตรชายชื่อ ตนกูเดาโหด ๑ ตนกูอุมา ๑ ตนกูมะมุด ๑ สามคน บุตรหญิงชื่อ ตนกูลีปอ ๑ รวม ๔ คน ตนกูลีปอเปนภรรยาเจ้าเมืองสิงคา มีบุตร คือ สุลต่านมะหะมุด ๑ ตนกูสะเปีย ๑ พระยาตรังกานู อามัด ว่าราชการเมืองอยู่ ๑๘ ปีก็ถึงแก่กรรม รายามุดา อับดุลมาน ๑ ตนกูสะมะแอ ๑ ตนกูมังโซ ๑ สามคน ผู้น้องพระยาตรังกานู อามัด กับบุตรหลาน ศรีตววันกรมการ ปฤกษาพร้อมกันว่า ให้เรียกชื่อศพพระยาตรังกานูอามัดว่า บาระหุมริฝิน

แล้วบุตรหลาน ศรีตวันกรมการ พร้อมกันเห็นควรยกรายามุดา อับดุลมาน ขึ้นว่าราชการบ้านเมืองต่อไป จึงมีใบบอกเข้ามายังเมืองสงขลา ๆ บอกเข้ามาณกรุงเทพฯ ขอรับพระราชทานรายามุดา อับดุลมาน บุตรพระยาตรังกานู บาระหุมตาแดง เปนที่พระยาตรังกานู