เมื่อสุลต่านมหะมุดเข้าเฝ้าทูลลอองธุลีพระบาทครั้งนั้น เสด็จออกแขกเมืองอย่างใหญ่ณพระที่นั่งอนันตสมาคม สุลต่านมหะมุดพักอยู่ณกรุงเทพฯ ปีหนึ่ง ตนกูสะเปียได้ถวายตัวทำราชการอยู่ในพระบรมมหาราชวัง ณเดือนเจ็ด ปีจอ จัตวาศก สุลต่านมหะมุดกราบถวายบังคมลาออกไปเมืองตรังกานู โปรดเกล้าฯ ให้เรือกลไฟชื่อ มหาพิไชยเทพ ออกไปส่งณเมืองตรังกานู ครั้งนั้น บรรดาหรา เจ้าเมืองปาหัง กับหวันอามัด เกิดวิวาทรบกันอยู่ณเมืองปาหัง การซึ่งวิวาทรบกันที่เมืองปาหังนั้น หวันอามัดแพ้หนีมาอยู่ในแขวงเมืองตรังกานู ครั้นรวบรวมไพร่พลได้แล้ว กลับออกไปรบกับบรรดาหราอิก บรรดาหราเมืองปาหังสงไสยว่า พระยาตรังกานู สุลต่านมหะมุด ให้กำลัง บรรดาหราจึงมีหนังสือฟ้องไปยังเจ้าเมืองสิงคโปร์ ๆ มีหนังสือถึงกงสุลให้ต่อว่ากับท่านเสนาบดีให้เร่งจัดเรือไปรับสุลต่านมหะมุดกลับมาเสีย ท่านเสนาบดีตอบว่า สุลต่านมหะมุดมิใช่คนในบังคับไทย แลเทศกาลนี้คลื่นใหญ่เรือเข้าปากน้ำเมืองตรังกานูไม่ได้ กงสุลอังกฤษไม่ยอม ว่า เมืองปาหังเกิดรบกันเพราะไทยให้กำลังแลเรือรบไปส่งสุลต่านมหะมุดณเมืองตรังกานู ลูกค้าเมืองสิงคโปร์ขาดประโยชน์มาก ให้ท่านเสนาบดีไทยไปรับสุลต่านมหะมุดมาให้ได้ จึงโปรดเกล้าฯ ให้พระอนุรักษ์โยธาเปนข้าหลวง มิศเตอร์เอมเปนกับตัน ไปด้วยเรือกลไฟชื่อ ศรีอยุธยาเดช ไปรับสุลต่านมหะมุดเมืองตรังกานูเมื่อเดือน ๑๒ ปีจอ จัตวาศก
