หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒) - ๒๔๕๗ b.pdf/123

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๑๓

ครั้นณปีมเสง เอกศก จุลศักราช ๑๒๓๑ พระยาตรังกานูแต่งให้ตนกูมหะมัดอาริฟินเปนทูตคุมเครื่องราชบรรณาการออกไปกรุงลอนดอน ตนกูหะมัดอาริฟินหาได้เฝ้าสมเด็จพระนางเจ้ากวินวิกตอเรียไม่ ตนกูมหะมัดอาริฟินได้เฝ้าปรินสออฟเวล เครื่องราชบรรณาการส่งให้หลอดกลาเรนดอน ตนกูมหะมัดอาริฟินกลับมาถึงเมืองตรังกานูวันอังคาร เดือน ๓ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ปีมะเสง เอกศก แต่การนั้นคอเวอนแมนต์อังกฤษไม่รับ หลอดกลาเรนดอนตอบหนังสือลงวันพฤหัศบดี เดือน ๑๒ ขึ้น ๘ ค่ำ ฉบับหนึ่ง ลงวันศุกร เดือน ๑๒ ขึ้น ๙ ค่ำ ปีมะเสง เอกศก ฉบับหนึ่ง หนังสือมิศเตอร์ฮามันถึงตนกูมหะมัดอาริฟิน ลงวันพฤหัศบดี เดือน ๕ ขึ้น ๗ ค่ำ ปีมะเมีย โทศก ฉบับหนึ่ง หนังสือสามฉบับนี้ส่งมาถึงกงสุลเยเนอราลอังกฤษณกรุงเทพฯ ให้ส่งมายังคอเวอนแมนต์สยาม จะได้ส่งให้พระยาตรังกานู ตนกูมหะมัดอาริฟิน ท่านเสนาบดีได้รับแปลความไว้ แล้วส่งถึงพระยาตรังกานู ตนกูมหะมัดอาริฟิน

ณปีชวด อัฐศก ศักราช ๑๒๓๙ แผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระยาอัษฎงคตทิศรักษา ผู้ว่าการกงสุลฝ่ายสยามณเมืองสิงคโปร์ มีหนังสือบอกมาว่า พระยาตรังกานูถึงแก่อนิจกรรมณวันเสาร์ เดือน ๖ แรม ๒ ค่ำ ปีชวด อัฐศก ความทราบฝ่าลอองธุลีพระบาทแล้ว มีท้องตราโปรดเกล้าฯ ให้หลวงศรีมหาราชา ข้าหลวง หมื่นจำนงภาษา ล่าม พระยาสมบัติภิรมย์เมืองสงขลา เชิญไปด้วยเรือรบชื่อ สยามมกุฎไชยชิต เยี่ยมศพพระยาตรังกานู พระราชทานเงินทำบุญในการศพตามธรรมเนียมเจ้าเมืองประเทศราช ๓๒๐๐ สลึง