มะหมัด ๑ ชื่อ ตุหวันตำมะโหงง ๑ ชื่อ ตุหวันบาโหงย ๑ ชื่อ ตุหวันหลงษาลอ ๑ แต่ต่างมารดากัน ครั้นพระยากลันตัน รายาทวอ ถึงแก่กรรมแล้ว บุตรหลาน ศรีตวันกรมการ ปฤกษาพร้อมกันให้เรียกชื่อศพพระยากลันตัน รายาทวอ ว่า บาระหุมหลงยุนุ
บุตรหลาน ศรีตวันกรมการ พร้อมกันยกตุหวันหลงมะหมัด บุตรผู้ใหญ่ของบาระหุมหลงยุนุ ขึ้นเปนพระยากลันตัน ยกตุหวันหลงษาลอขึ้นเปนรายามุดา เรียก พระยาบ้านทะเล ยกตุหวันตำมะโหงงเปนพระยาตำมะโหงง ตุหวันบาโหงยเปนพระยาบาโหงย เมืองกลันตันก็ยังเปนเมืองขึ้นเมืองตรังกานูอยู่ แต่ศักราชปีจำไม่ได้
ภายหลัง พระยากลันตันมีความโกรธพระยาตรังกานู แล้วปฤกษาพี่น้อง ศรีตวันกรมการ พร้อมกันจะทำต้นไม้ทองเงิน เครื่องราชบรรณาการ ทูลเกล้าฯ ถวาย ขอแยกเมืองกลันตันออกจากเมืองตรังกานู พระยากลันตันทำต้นไม้ทองเงิน เครื่องราชบรรณาการ พร้อมแล้ว ส่งมาเมืองสงขลานำเข้ามาทูลเกล้าฯ ถวาย ขออยู่ใต้บังคับเมืองสงขลาเหมือนเมืองตรังกานู พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกย์ได้ทรงทราบฝ่าลอองธุลีพระบาทแล้ว โปรดเกล้าฯ ดำรัสว่า เมืองกลันตันกับเมืองตรังกานูพรมแดนต่อกันอยู่ เกิดวิวาทไม่เข้ากันแล้วจะมาอยู่ในบังคับเมืองสงขลาด้วยกัน ถ้าพระยากลันตันทำความชอบความดีเกินหน้าเมืองตรังกานู พระยาตรังกานูจะเห็นไปว่า กรุงเทพฯ ทำนุบำรุงเมืองกลันตัน พระยาตรังกานูจะมีความน้อยใจไม่รู้หาย จึงโปรด
