หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒) - ๒๔๕๗ b.pdf/134

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๒๔

มาขอต่อเจ้าพระยานครศรีธรรมราช พระยาจางวางว่า ถ้าไม่ให้ตรา จะทำให้วุ่น ไม่ให้สบาย พระยาจางวางทำตราหนังสือออกชื่อสุลต่านกลันตัน พระยากลันตันกับพระยาจางวางไม่ไว้ใจกัน พระยากลันตัน พระยาจางวาง ขุดคูทำสนามเพลาะสูง ๓ ศอก ๔ ศอกรอบบ้านทั้งสองบ้าน แลบ่าวพระยาจางวาง รายามุดา ตนกูศรีอินดารา ทำข่มเหงฟันแทงบ่าวพระยากลันตันเนือง ๆ พระยากลันตันเหลือที่จะอดทนแล้ว ขอให้เจ้าพระยานครศรีธรรมราชหาตัวพระยาจางวางมาไว้ที่เมืองนครศรีธรรมราช ราชการที่เมืองกลันตันจะได้เรียบร้อย

เจ้าพนักงานนำข้อความขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณา ความทราบฝ่าลอองธุลีพระบาทแล้ว โปรดเกล้าฯ ดำรัสว่า พระยากลันตัน พระยาจางวาง รายามุดา ตนกูศรีอินดารา เปนพี่น้องกัน แต่ก่อนว่า รักใคร่กัน จะช่วยกันรักษาบ้านเมืองให้เรียบร้อย จึงได้ตั้งแต่งมียศบรรดาศักดิ์ออกไป ครั้นเหตุการเปนขึ้นเล็กน้อย จะรีบเอาตัวมายึดไว้ก็ยังไม่ควร จะเปนไปว่า เห็นแก่พระยากลันตันฝ่ายเดียว ต่อไปภายน่าจะสมานกันยาก จึงโปรดเกล้าฯ มีท้องตราออกไปถึงเจ้าพระยานครศรีธรรมราชว่า ให้เจ้าพระยานครศรีธรรมราชมีหนังสือขู่ว่ากล่าวให้แขงแรง ให้กรมการถือไปถึงพระยากลันตัน พระยาจางวาง สักครั้งหนึ่งก่อน การเห็นจะพอสงบไปได้ เจ้าพระยานครศรีธรรมราชจึงมีหนังสือให้หลวงประเทศสงครามถือไปถึงพระยากลันตัน พระยาจางวาง รายามุดา ตนกูศรีอินดารา ทราบความแล้ว พระยาจางวางว่าการสิ่งใด จะปฤกษาให้แก่พระยากลันตัน ถ้าผู้ใดทำผิด ก็ให้