เปนหม้ายอยู่ มะหุม น้องบาก มาเอาเงินมรฎกห้าพันเศษ หม่าเสี้ยขัดใจ ไม่อยู่เมืองไทร มาอยู่เมืองถลาง ได้กับจอมร้างเปนผัว มีลูกชาย ๒ หญิง ๓ รวม ๕ คน หญิงชื่อ จัน เปนท้าวเทพกระสัตรี หญิงน้องถัดมาชื่อ มุก เปนท้าวศรีสุนทร ครั้งต้นแผ่นดินพระบรมไอยกาธิราช น้องหญิงคนหนึ่งชื่อ หมา น้องชายชื่อ อาด เปนพระถลาง น้องชายคนหนึ่งชื่อ เรือง เปนที่พล ขุนนางเมืองถลางนั้น จอมเถ้าอยู่บ้านดอน จอมร้างอยู่บ้านตะเคียน จอมเถ้ากับจอมร้างเปนลูกพ่อเดียวกันคนละมารดา ลูกหลานมะหุมอยู่บ้านดอนได้เปนพระยาถลางเจียดทอง แม่ชื่อ เชียง พระยาปลัดแม่ชื่อ ดำ ตัวชื่อ เรือง เดิมแต่ก่อนบ้านดอนกับบ้านตะเคียนสามัคคีรศกันดี มีชื่อเสียงสืบกูลวงษ์เปนเจ้าเมืองสืบมา ฝ่ายบ้านลี้พอนจอมสุรินคิดมิชอบ จะตั้งตัวเปนใหญ่ มีตราออกมาให้จับจอมสุรินฆ่าเสียเปนโทษกระบถต่อแผ่นดิน สิ้นเชื้อผู้ดีลง เมืองถลางว่า พระยาถลาง คางเซ้ง ชาวกรุง ออกมาเปนเจ้าเมือง พระถลาง อาด เปนเจ้าเมืองขึ้น ผู้ร้ายยิงพระถลางตาย เมืองก็ว่างอยู่ ได้แขกไทรมาเปนเจ้าเมืองอยู่น่อยหนึ่ง พวกถลางคิดรบแขก ตั้งค่ายที่ไม้ขาวปากสาคูดั้งร่อ จึงตั้งตัวขึ้น พอพระยาพิมลเปนพระกระมาอยู่เมืองชุมพร ได้กับท้าวเทพกระสัตรี ๆ นั้น เมื่อหนุ่มสาวเปนเมียหม่อมศรีภักดี ๆ เล่าก็เปนชาวตะกั่วทุ่งลูกคุณชีบุญเกิด ๆ เดิมตะกั่วทุ่งได้กับจอมนายกอง ๆ เปนชาวนครอยู่บ้านใหญ่ลายสาย ออกมาเปนสำเร็จราชการ ได้กับคุณชีบุญเกิดนั้น มีลูกชาย ๑ หญิง ๑ ชายชื่อ หม่อมศรีภักดี มีเมียณเมืองถลาง หญิงคนหนึ่งชื่อ บุญคง ได้
