มรุ่ย ด่านหนึ่ง เปน ๕ ด่านทั้งปากพนม แล้วทำ ๆ เนียบไว้ทุกด่านตามระยะทาง แล้วให้ตั้งเกลี้ยกล่อมผู้คนไว้สำหรับป้องกันพระราชทรัพย์ทุกด่าน พระราชทรัพย์เมืองตะกั่วป่าเกิดขึ้น ก็ล่องลงตามคลองทางท่าเขาศก พระราชทรัพย์เมืองพังงา เมืองถลาง เมืองตะกั่วทุ่ง ขนไปค้างอยู่ที่มรุ่ยกว่าจะได้ช้างไปรับบันทุกคอยรับล่อง จัดเอาหลวงนาให้เปนพระวิเศษสงคราม จางวางด่านบก เอาขุนเพชร ขุนอิน เปนปลัดกองคุมไพร่ฝ่ายรับล่องขึ้นมารับพระราชทรัพย์ที่พนม แล้วเจ้าพระยาสุรินทราชาแต่งให้ขุนศรีสมโภชเข้าไปเฝ้าพณหัวเจ้าท่านผู้ครองเนืองนครศรีธรรมราชแต่ก่อนว่า ได้ตั้งนายด่านที่มรุ่ย ที่ปากพนม เจ้าพระยานครศรีธรรมราชมีประสาทสั่งว่า อย่าให้เจ้าพระยาสุรินทราชาตั้งแต่งหลวงขุนหมื่นนายหมวดนายกองเลย พณหัวเจ้าท่านจะตั้งแต่งออกมาแต่เมืองนครเอง อย่าให้เจ้าพระยาสุรินทราชาตั้ง นานไปภายน่า ผู้ใดจะมารั้งเมืองครองเมือง จะว่าเจ้าพระยานครกับเจ้าพระยาสุรินทราชาเปนคนชอบพอรักใคร่ทำให้บ้านเมืองฟั่นเฟือนกล้ำกลวมกันอยู่ เจ้าพระยาสุรินทราชาก็บอกไปว่า อย่าให้พณหัวเจ้าท่านผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราชตั้งไปเลย ท่านจะตั้งมาไว้ให้รับให้ส่งพระราชทรัพย์เองตามได้กราบทูลพระกรุณา ด่านมรุ่ย ท่าพนม ก็ได้เปนสิทธิเปนเดิมมาคุ้มเท่าบัดนี้ ครั้นโปรดให้ท่านพระยาถลาง บุญคง ออกมาเปนที่พระยาถลาง พลางส้องสุมรวบรวมผู้คนไว้ได้ตั้งเปนถิ่นฐานบ้านเรือนลง ฝ่ายมรุ่ยตลอดมาถึงบางเคย แต่ก่อนเปนป่าดง ไม่มีผู้คน จึงจัดคนให้ผ่อนไปตั้งทำไร่ทำนาสร้างเรือกสวนลง ครั้งท่านพระยาไกรโกษาออกมาชำระหางเข้า
