ค่านา พณหัวเจ้าท่านโปรดให้นายช่วยออกมาต่อว่าอย่าให้เรียกหางเข้าค่านาที่มรุ่ย ได้มาแต่ฝ่ายณเมืองถลาง ท่านพระยาถลางก็ว่า พระราชทานได้มาแก่เจ้าพระยาสุรินทราชาสืบต่อกันมาอยู่ฉนี้แล้ว ครั้นไม่มีตราโปรดยกออกมา ท่านก็ไม่สู้ยอมให้ หาบัตรค่านาก็ได้เรียกสืบกันมา ฝ่ายพนมตามคลองน้ำลำท่าหนทางรับส่งพระราชทรัพย์เปนสำหรับเมืองพังงา เมืองถลาง เมืองพังงานี้เดิมเปนเมืองช่องแขวงขึ้นเมืองตะกั่วป่า เอาคลองถ้ำแม่น้ำเปนแดนคนละฟาก ฝ่ายเหนือน้ำตลอดเข้าป่าดง ใต้น้ำลงไป ฝ่ายลำคลองถ้ำข้างบูรพ์ ได้กับเมืองพังงา ลำคลองตลอดออกเขาสองพี่น้อง เอาเขาสองพี่น้องเปนแดนคนละฟากตลอดออกไปถึงพระอาดเถ้า เกาะยาง เกาะพิงกัน เปนแขวงเมืองพังงา พระตะกั่วทุ่ง ถิน ซึ่งเปนพระยาตะกั่วทุ่ง เปนน้องเขยพระยาถลาง บุญคง ขอเอาเขารายาบี้หนี ปู่เหล่าป้าหยีเกาะนมสาว ไปเปนช่องแขวงขึ้นเมืองตะกั่วทุ่ง พระยาถลาง บุญคง เห็นว่า พระตะกั่วทุ่งเปนน้องเขย ก็ยอมให้ ฝ่ายอุดรเมืองพังงา เขาเขมาเหล็กเปนแดน เฉียงอิสาณ ก็ราสูง สองแพรก เปนเขตรแดนเมืองพังงา เจ้าพระยาสุรินทราชาซึ่งเปนใหญ่สำเร็จราชการณแปดหัวเมืองนี้ พระยาประสิทธิสงคราม จางวางเล่า ก็เปนจางวางทั้งแปดหัวเมืองเหมือนกัน ชื่อว่า แปดหัวเมือง นั้น เมืองถลาง เมืองภูเก็จ เมืองตะกั่วป่า เมืองตะกั่วทุ่ง เมืองก็รา เมืองพังงา เมืองครุะ เมืองคุรอด ประมวญมาเปนเมืองแปดเมือง เมืองก็รา พังงา ครุะ คุรอด เปนขึ้นกับเมืองตะกั่วป่า รู้เรื่องราวเล่าได้แต่เพียงนี้ แล้วแต่จะโปรด
