ประการหนึ่ง ดีบุกส่วยษาอากรณเมืองถลางแลจังหวัดนั้น ก็ให้ชาวคลังเรียกเอาตามทำเนียม แลแต่ในเดือนสิบ ปีมะโรง สำฤทธิศก ไปเมื่อหน้า อย่าให้ชาวคลังปลงดีบุกแก่ราษฎร ด้วยดีบุกนั้นมีพอกุมปันหญีฝรั่งเสดจะซื้อขาย
ประการหนึ่ง ถ้าแลกุมปันหญีฝรั่งเสดมิได้เอาสินค้าไปซื้อขายตามสัญญา แลราษฎรขาดสินค้า แลเอาดีบุกซอขายแก่ลูกค้าอื่น ก็อย่าให้เจ้าพนักงานริบเอาลูกค้าซึ่งซื้อขายดีบุกแก่กันนั้นเลย
๗ ข้อหนึ่งว่า ถ้าแลกุมปันหญีฝรั่งเสดจะต้องการไปตั้งตึกอยู่ซื้อขายณหัวเมือง จังหวัด แลเมืองขึ้นณกรุงศรีอยุทธยาไซ้ ก็ให้ฟ้องแก่เสนาบดีออกไปตั้งอยู่ซื้อขายเถิดดุจหนึ่งในข้อสอง ข้อสาม ข้อสี่ ข้อห้า นั้น ถ้าแลไปตั้งซื้อขายณเมืองนครไซ้ ก็อย่าให้ซื้อขายดีบุก ด้วยพระราชทานให้กุมปันหญีวิลันดาซื้อดีบุกณเมืองนครดุจหนึ่งพระราชทานให้กุมปันหญีฝรั่งเสดซื้อขายพริกนั้น
๘ ข้อหนึ่งว่า ถ้ากปั่นของกุมปันหญีใหญ่ก็ดี น้อยก็ดี เสียในแว่นแคว้นซึ่งขึ้นกรุงศรีอยุทธยา ก็ให้กุมปันหญีรับเอาเครื่องกปั่นแลสินค้าทั้งปวงนั้นไว้ แลอย่าให้เจ้าเมืองแลกรมการแลผู้ใด ๆ เก็บเอาไว้ แลให้กุมปันหญีฝรั่งเสดรักษาไว้เอง
๙ ข้อหนึ่งว่า สมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงศรีอยุทธยาผู้ใหญ่พระราชทานให้เปนอันขาดแล้วให้กุมปันหญีฝรั่งเสดไปตั้งอยู่ณเกาะแห่งใดซึ่งอยู่ใกล้เมืองมฤทิออกไปสิบโยช แลให้ก่อตึก แล
