หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕๓) - ๒๔๗๓.pdf/10

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ขุนพรหมเสนามาสืบ ขุนพรหมเสนาเล่าว่า บิดาขุนพรหมเสนาเป็นหลวงยกบัตร ตั้งเรือนอยู้บ้านหัวเขา คุมไพร่ส่วยดีบุก เมื่ออายุขุนพรหมเสนาได้ ๑๑ ปี ๑๒ ปี ขุนพรหมเสนาได้ยินหลวงยกรบัตร บิดาขุนพรหมเสนา เล่าว่า ครั้งแผ่นดินเจ้าฟ้าดอกเดื่อ[1] ตั้งเมืองที่กรุงเก่า เมือพม่ายกกองทัพมาตีกรุงเก่าได้ (เมื่อจุลศักราช ๑๑๒๙ ปีกุญ นพศก) พม่าตีแตกมากระทั่งเมืองชุมพร ไชยา พวกกองทัพมากวาดเอาครอบครัวไทยไปเปนอันมาก เมื่อครั้งนั้น เมืองนครตั้งตัวขึ้นเปนเจ้า ให้เจ้าไชยฤทธิ น้องเขยเจ้านคร เปนวังน่า เมืองถลาง เมืองตะกั่วทุ่ง เมืองตะกั่วป่า เมืองพัทลุง เมืองสงขลา ขึ้นกับเมืองนคร เมื่อครั้งกรุงเก่ายังไม่เสียแก่พม่า ว่า ให้จีนเมืองไทยเปนพระยาเมืองตาก ครั้นกรุงเก่าเสียแก่พม่า ขณะนั้น พระยาตากพาอพยพหนี ครั้นพม่ายกกองทัพกลับไป กรุงศรีอยุทธยาหามีผู้ใดว่าราชการบ้านเมืองอยู่ไม่ พระยาตากคิดอ่านเกลี้ยกล่อมซ่องสุมผู้คนได้มาก จึงพระยาตากตั้งตัวขึ้นเปนเจ้า (ลงมาตั้งกรุงธนบุรีเปนราชธานี) ฝ่ายปากใต้ เมืองชุมพร เมืองไชยา ขึ้นเจ้าตาก เมืองนครหาขึ้นกับเจ้าตากไม่ เจ้าตากแต่งให้คนมาสู่ขอบุตรผู้หญิงเจ้านคร ๆ ไม่ยอมให้ เจ้าตากเคืองมาก จึงจัดกองทัพเรือทัพบกยกมาตีเมืองนคร ขณะนั้น หลวงวิเถียนเปนญาติกับเจ้านคร ๆ ให้ หลวงวิเถียนมาเปนพระยาสงขลา เจ้านครมีมาตรามาถึงพระยาพัทลุง 


  1. ที่จริง เจ้าฟ้าเอกทัศ จึงจะถูก