หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕๓) - ๒๔๗๓.pdf/16

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ตัดไม้ควญเคี่ยมมาตั้งต่อเรือที่ค่ายม่วง ต่อเรือไม่ทันเสร็จ รับสั่งให้พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหลวงจักรเจษฎา เสด็จออกมาเร่งเรือ ประทับอยู่ที่เมืองนครห้าเดือน เสด็จมาคลองใน ประทับอยู่เมืองพัทลุงเดือนเศษ เลยมาถึงเมืองสงขลา ตั้งทำเนียบอยู่บ่อเตย พระสงขลากับกรมการผู้ใหญ่ผู้น้อยไปนอนรักษาอยู่พร้อมกัน ณเดือนอ้าย ฝนตกหนักเจ็ดวันเจ็ดคืน น้ำท่วม ชาวบ้านบ่อเตยพายเรือไปจอดที่บ่อพลับ พระสงขลาเข้าเฝ้า ดำรัสว่า ฝนตกหนัก ลมกล้า หนาวเหลือทน พระสงขลากราบทูลว่า เดือนสิบสอง เดือนอ้าย เปนเทศกาลฝน ณเดือนยี่ เดือนสาม ตกแล้ง แต่ขณะเมื่อฝนตกหนักนั้น การต่อเรือก็หาเล็กไม่ ต่อเรือยังไม่เสร็จ เสด็จเข้าไปยังกรุงเทพมหานคร ๚

 อยู่ปีหนึ่ง พม่ายกกองทัพมาตีเมืองนคร เจ้าพระยานครพาอพยพหนีไปอยู่นอกเขา กองทัพพม่าเก็บเอาครอบครัวไปเปนอันมาก โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้กรมพระราชวังบวรสถานมงคลยกกองทัพหลวงออก มาตีเอาเมืองนครคืนได้ กองทัพพม่าแตกหนีไป ขณะนั้น อายุขุนพรหมเสนาได้ ๑๘ ปี ๑๙ ปี ขุนพรเหมเสนารู้ว่า พระสงขล ขอปลัดไอ้มาแต่เจ้าพระยานครใช้สอยอยู่ การสิ่งหนึ่งสิ่งใดพระสงขลาไว้ใจกับปลัดไอ้เปนอันมาก หลวงรองเคืองใจกับปลัดไอ้ กราบเรียนพระสงขลากล่าวโทษปลัดไอ้หลายข้อ พระสงขลาหาชำระให้ไม่ หลวงรองขัดใจพระสงขลา หลวงรองรู้ความว่า เมืองนครเสียแก่พม่า หลวงรองคิดจะตีเอาค่ายบ่อยาง รวมผู้คนบ่าวไพร่ในกองหลวงรองตำดินดำที่บ้านหัวเขา พระสงขลารู้ความว่า