ค่ายบางน้ำจืด นายจันทองมาพบเรือกองทัพที่น่าเมืองเทพาสามลำ นายจันทองบอกว่า กองทัพไทยตีค่ายบางน้ำจืดเมืองตานีได้แล้ว ให้เร่งรีบไปเถิด นายจันทองเลยมาถึงบ้านแหลมซายปากน้ำเมืองสงขลา พวกข้าหลวงกองตระเวนซึ่งรักษาปากน้ำเมืองสงขลาเรียกให้นายจันทองหยุดเรือ นายจันทองบอกว่า เรือสืบราชการร้อนเร็ว จะอยู่ช้าอยู่ไม่ได้ นายจันทองแจวเรือเร็วมาในเมืองสงขลา พระสงขลาได้ความอย่างนั้น พาตัวนายจันทองเข้าไปเฝ้ากรมพระราชวังบวรสถานมงคล พระสงขลากราบทูลว่า พระสงขลาแต่งเรือเล็กให้นายจันทอง เพื่อนสี่คน เปนสื่อล่อเข้าไปสืบราชการเมืองตานี ได้ความว่า แขกเมืองตานีไม่คิดจะสู้ คิดจะหนีทั้งสิ้น นายจันทองแวะบอกเรือกองทัพไทยซึ่งตกไปอยู่น่าเมืองตานีให้ยิงปืนใหญ่ พวกแขกได้ยินเสียงปืน ออกจากค่ายเข้าในเมือง กองทัพไทยซึ่งชิงเอาค่ายปากน้ำเมืองตานีได้แล้ว แขกในเมืองตานีพาอพยพหนีเปนอันมาก ดำรัสว่า พระสงขลานี้มีสติปัญญา อุสาหะแต่งให้คนไปสืบราชการเมืองตานีได้ความมาชัดแจ้งอย่างนี้ สิ้นพระวิตกสบายพระไทยนัก รับสั่งให้เร่งจัดแจงกองทัพยกไประดมตีเมืองตานี จับเอาตัวพระยาตานีให้จงได้ พระสงขลากราบทูลว่า แขกเรือเมืองตานีซึ่งให้หลวงรองคุมไว้พาเรือหนีไปได้ รับสั่งให้ประหารชีวิตรหลวงรองเสียในวันยกทัพ แต่ทิดเพ็ดนั้นเข้าหาพระยากระลาโหม ๆ กราบทูลกรมพระราชวังบวรสถานมงคลว่า ทิดเพ็ดเปนคนได้ราชการ โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ภาคทัณฑ์โทษไว้ เมื่อกองทัพหลวงยกไปล้อมเมืองตานี ทิดเพ็ด
