เมืองพัทลุง ให้เปนเขตรแดนแขวงเมืองสงขลา ครั้งณวันเดือนแปด ทุติยาสาธ ขึ้นเจ็ดค่ำ ปีมเมีย สัมฤทธิศก เพลา ๔ โมงเช้า พณหัวเจ้าท่าน สมุหพระกระลาโหม ลงกำปั่นไฟกลับเข้าไปณกรุงเทพพระมหานคร ๚
๏ ณวันเดือนยี่ แรมสิบสี่ค่ำ ปีมเมีย สัมฤทธิศก พระวิเศษวังษา ผู้ช่วยราชการเมืองยะหริ่ง เชิญตราพระคชสีห์ออกมาถึงเมืองสงขลา ในท้องตราโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมออกมาว่า มีพระบรมราชโองการมานพระบัณฑูรสุรสิงหนาทดำรัสเหนือเกล้าเหนือกระหม่อมสั่งว่า จะเสด็จพระราชดำเนินทางชลมารคทรงเรือพระที่นั่งกลไฟออกไปประพาศทรงทอดพระเนตรตามอ่าวคุ้งหัวเมืองปากใต้ฝ่ายทเลตวันตกให้สำราญพระราชหฤไทยไปจนถึงเมืองสงขลา ให้เจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลาจัดแจงปลูกพลับพลาที่ข้างน่าข้างใน ที่สรง ที่เสวย ที่ลงพระบังคน แลท้องพระโรง ไว้คอยรับเสด็จ ณวันเดือนยี่ แรมห้าค่ำ ปีมเมีย สัมฤทธิศก เจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลาให้หลวงพิไชยภักดี เมืองวังชิง หลวงสรประสิทธิ เมืองพตง หลวงนุชิตพิทักษ์ เมืองการำ หลวงพิไชยสมบัติ เมืองรัตภูมี หลวงอภัยภักดี เมืองพวง คุมไพร่พันเศษขึ้นไปตัดไม้เครื่องพลับพลาที่ควนคลัง จากเกณฑ์หัวเมืองฝ่ายปละท่า ต้องในหลวงเมือง หลวงนา หลวงสิทธิประการ จทิงพระ หลวงภักดีบริบาล เมืองพโคะ หลวงรโนฎ เปนจากสิบหมื่น ๚
