ศีศะอ้ายพระยาหนองจิก แล้วเอาบุตรภรรยาครอบครัวอ้ายพระยาหนองจิกลงมาสั่ง ฯพณฯ แม่ทัพใหญ่ ที่บางน้ำจืด แลพระยารามัน ฯพณฯ แม่ทัพใหญ่ โปรดให้พาแต่ตัวเข้าไปเฝ้าณกรุงเทพฯ ครอบครัวพระยารามันทั้งนั้นให้กลับไปอยู่เมืองรามันตามเดิม แต่บุตรภรรยาครอบครัวอ้ายพระยาตานี อ้ายพระยาหนองจิก ทั้งนั้น ฯพณฯ แม่ทัพใหญ่ ให้พาตัวเข่าไปณกรุงเทพฯ ทั้งสิ้น เสร็จราชการแล้ว ฯพณฯ แม่ทัพใหญ่ กลับเข้ามาณเมืองสงขลา จัดแจงก่อพระเจดีย์ไว้ที่เขาเมืองสงขลาองค์หนึ่ง กับทำเก๋งไว้ริมน้ำชายทเลค่ายม่วงไว้แห่งหนึ่ง เสร็จแล้วกับเข้าไปกรุงเทพฯ ๚
๏ แลในบีเถาะ ตรีศก ฝนตกหนัก น้ำท่วมท้องนาของราษฎร ทำไร่นาเข้าผุเปื่อยเสีย ไม่ได้ผลรับประทาน ราษฎรอดอยากกระส่ำระสายล้มตาย ยกตามอาหารไปต่างบ้านต่างเมืองเปนอันมาก ลูกค้าชาว กรุงเทพฯ บรรทุกเข้าสารมาจำหน่ายที่เมืองสงขลา ราคาเข้าสารเกวียนละห้าสิบเหรียญ เข้าแพงมาตั้งแต่ปีขาล โทศก ปีเถาะ ตรีศก จนถึงปีมโรง เดือนอ้าย ราคาเข้าสารในปีมโรง เดือนอ้ายนั้น เกวียนละสามร้อยเหรียญ ๚
๏ ขณะนั้น พระยาสงขลาเข้าไปเฝ้าทูลลอองธุลีพระบาท พาตัวพระยารามัน พระยาระแงะ[1] เข้าไปด้วย โปรดเกล้าฯ ให้ภาค ทัณฑ์โทษพระยารามัน พระยาระแงะ ไว้ครั้งหนึ่ง พระยาสงขลา
- ↑ พระยารามันนั้นว่า ฯพณฯ พาไปแล้ว นี่จะเปนพระยายะลาดอกกระมัง
