๏ ขณะนั้น พระยากลันตัน กับพระยาจางวาง ตนกูปษา วิวาทกัน พระยากลังตันบอกเข้ามาให้กราบเรียนเจ้าคุณศรีพิพัฒน์ แม่ทัพใหญ่ ขอให้กองทัพไทยลงไปช่วยพระยากลันตัน พระยาศรีพิพัฒน์เเจ้งในหนังสือพระยากลันตันแล้ว ไม่รู้ว่า การจะผันแปรประการใด จึงแต่งให้หลวงสรเสนี ปลัดกรมอาสาจาม ขี่กำปั่นลงไปห้ามปรามพระยากลันตัน พระยาจางวาง ตนกูปษา อย่าให้วิวาทกัน หลวงสรเสนีบอกเข้ามาว่า หลวงสรเสนีลงไปห้ามปรามพระยากลันตัน พระยาจางวาง ตนกูปษา ว่า ให้รื้อสนามเพลาะเสีย อย่าให้วิวาทกัน พระยากลันตัน พระยาจางวาง ตนกูปษา หารื้อสนามเพลาะให้ไม่ พระยาศรีพิพัฒน์ แม่ทัพใหญ่ เห็นว่า พระยากลันตัน พระยาจางวาง ตนกูปษา ยังดื้อดึงอยู่ จึงจัดให้พระยาเพ็ชรบุรี พระสุนทรนุรักษ์ คุมไพร่สองพันเศษลงไปตั้งถ่วงไว้ที่ญากัง แขวงเมืองสาย มีหนังสือให้หลวงโกชาอิศ หาก ล่ามณกรุงเทพมหานคร ลงไปหาตัวพระยากลันตัน ตนกูปษา เข้ามาเมืองสงขลา หลวงโกชาอิศ หาก พาตัวพระยากลันตัน ตนกูปษา เข้ามาถึงเมืองสงขลา พระยาศรีพิพัฒน์รัตนราชโกษา แม่ทัพ ว่ากล่าวระงับให้พระยากลันตัน ตนกูปษา สามัคคีรศดีกันได้แล้ว พระยากลันตัน ตนกูปษา ก็ลากลับไปเมืองกลันตัน แต่เมืองไทรนั้น พระยาศรีพิพัฒน์รัตนราชโกษา แม่ทัพใหญ่ ให้พระยาไทรรักษาเมืองอยู่ตามเดิม ให้ตนกูเดวาว่าราชการเมืองสตูนลงู ให้ขึ้น
